Bij atriumfibrilleren (AF) heeft matige lichaamsbeweging een significant positief effect op AF-recidief en ernstige symptomen. Een algemene richtlijn is dat AF-patiënten zouden moeten streven naar 3,5 uur aerobe beweging per week, plus beweging met een hogere intensiteit ter verbetering van de cardiorespiratoire fitheid.
ACTIVE-AF is tot nu toe de grootste gerandomiseerde gecontroleerde studie naar de effecten van beweging aan patiënten met symptomatisch paroxismaal of persisterend AF. Aan de studie namen 120 AF-patiënten deel met een gemiddelde leeftijd van 65 jaar. Zij werden gerandomiseerd naar een groep die een actieve beweeginterventie kreeg en een groep die standaard beweegadvies kreeg.
De beweeginterventie bestond uit een individueel beweegprogramma onder leiding van een bewegingsfysioloog in de kliniek: eerst drie maanden wekelijks en daarna drie maanden om de week, waarbij tevens een beweegprogramma voor thuis werd voorgeschreven. De oefeningen in de kliniek waren gericht op het verhogen van de cardiorespiratoire fitheid, terwijl voor thuis aerobe beweging van matige intensiteit werd aanbevolen, zoals wandelen en zwemmen.
Na 12 maanden was het aantal patiënten met een AF-recidief significant lager in de groep die de actieve beweeginterventie had gekregen dan in de controlegroep (60% versus 80%; HR 0,50; 95%-BI 0,33-0,78, p = 0,002). Ook kwamen in deze groep significant minder ernstige symptomen voor, zoals palpitaties, kortademigheid en vermoeidheid, dan in de controlegroep.
Adrian Elliott die deze resultaten presenteerde, stelde dat verder onderzoek nodig is om te kunnen bepalen welk type beweging het beste is, of beweging in combinatie met gewichtsverlies synergetische effecten heeft en of beweging leidt tot een betere langdurige vrijheid van aritmie, verminderde ziekenhuisopname en verbeterde overleving.
Bron:
Elliott A. ACTIVE-AF: A randomised controlled trial of exercise training in AF patients. ESC Congress 2021.