De selectieve angiotensine II type 2-receptor (AT2R)-agonist Compound 21 (C21) lijkt bij patiënten met idiopathische pulmonale fibrose (IPF) de geforceerde vitale longcapaciteit (FVC) na 24 weken te stabiliseren. Op de langere duur verbetert deze behandeling de longfunctie mogelijk zelfs. Dit blijkt uit een interimanalyse van de AIR-trial.
AIR is een fase IIa-studie met open label naar de veiligheid en effectiviteit van monotherapie met C21 in een dosis van 100 mg tweemaal daags bij patiënten met IPF. De totale lengte van de studie was 36 weken. Deelnemers waren IPF-patiënten die nog niet eerder enige antifibrotische behandeling hadden gekregen. In de interimanalyse werden 45 deelnemers betrokken met een gemiddelde FVC op baseline van 76,8% van de voorspelde waarde.
Behandeling met C21 resulteerde bij 42 deelnemers in een afname van de FVC met -32 ml/24 weken (95%-BI -156 tot 92) na 24 weken; dit was +5 ml/24 weken (-95 tot 104) na 36 weken. Bij ontbrekende data is hier imputatie toegepast. Bij de patiënten met volledige data nam de FVC toe met +213 ml/24 weken (-77 tot 503) na 24 weken (n = 13), en met +422 ml/24 weken (162 tot 682) na 36 weken (n = 10). De toename van de FVC na 36 weken is statistisch zeer relevant wanneer deze wordt afgezet tegen de verwachte daling met -120 ml die zou optreden als er niet werd behandeld (p = 0,004).
De veiligheid en verdraagbaarheid van C21 zijn tot nu toe goed geweest. Van de 3 ernstige bijwerkingen die werden gezien, hield geen enkele direct verband met de studiemedicatie. Er waren 7 deelnemers met haarverlies, dat in 4 gevallen werd toegeschreven aan C21. Er waren geen maag-darmklachten.
Momenteel wordt een gerandomiseerde, dubbelblinde, placebogecontroleerde trial opgezet om de optimale dosis van C21 te bepalen en de effectiviteit en veiligheid bij IPF verder te evalueren.
Bron: