Benralizumab is mogelijk een aanvullende behandeloptie bij patiënten met eosinofiele granulomatose met polyangiitis en ernstig ongecontroleerd astma. In een real-life studie bleek dat benralizumab het aantal exacerbaties verminderde en het mogelijk maakte orale corticosteroïden af te bouwen.
In een real-life studie is de langtermijnwerkzaamheid van benralizumab onderzocht op respiratoire symptomen en de kwaliteit van leven bij vier patiënten met eosinofiele granulomatose met polyangiitis (EGPA) en ernstig, ongecontroleerd astma. Deze patiënten gebruiken hiervoor orale corticosteroïden.
Voordat de behandeling met benralizumab startte en na elke zes maanden werden klinische, laboratorium- en longfunctiebepalingen uitgevoerd. De orale corticosteroïden werden afgebouwd tijdens de studie.
Gedurende de eerste twee jaar van de behandeling had geen van de deelnemers een exacerbatie waarvoor de dosis orale corticosteroïden moest worden opgehoogd en de dagelijkse dosis orale corticosteroïden kon met minstens 33% worden verlaagd. De scores op de Asthma Control Test, de Asthma Control Questionnaire-7 en de Asthma Quality of Life Questionnaire waren na de behandeling met benralizumab niet significant veranderd ten opzichte van de aanvangsmeting. Bij drie patiënten verbeterde de longfunctie tijdens het eerste jaar van de behandeling, maar deze resultaten konden niet bevestigd worden na 24 maanden.
De behandeling van EPGA is nog steeds een uitdaging, maar benralizumab kan een aanvullende strategie zijn om het natuurlijke verloop van de ziekte te veranderen bij EGPA-patiënten met ernstig, ongecontroleerd astma.
Bron:
Ledda A, et al. Evaluation of Benralizumab effectiveness in asthmatic patients affected from EGPA. EAACI Hybrid Congress 2022, abstract 000787.