Patiënten die in het ziekenhuis worden opgenomen met COVID-19 hebben slechtere uitkomsten wanneer zij ook hart-, nier- en metabole comorbiditeit hebben. Zou een SGLT2-remmer iets kunnen betekenen in de behandeling van deze patiëntengroep? Dit is onderzocht in de DARE-19-studie met dapagliflozine.
DARE-19 was de eerste fase III-studie om de veiligheid en effectiviteit van een SGLT2-remmer te evalueren bij patiënten die in het ziekenhuis waren opgenomen met COVID-19 en die risicofactoren hadden voor het ontwikkelen van ernstige complicaties, waaronder hypertensie, type 2-diabetes, atherosclerotische hart- en vaatziekten, hartfalen of chronische nierziekte stadium 3-4.
Inclusiecriteria
In totaal zijn 1250 patiënten 1:1 gerandomiseerd naar ofwel dapagliflozine 10 mg per dag (n = 625) of placebo (n = 625). Hun gemiddelde leeftijd was 62 jaar, 43% was vrouw, de gemiddelde systolische bloeddruk 127 mmHg. Zij zijn 90 dagen gevolgd. Inclusiecriteria waren:
- ziekenhuisopname met bevestigde of het vermoeden op SARS-CoV-2 gedurende ≤ 4 dagen;
- zuurstofsaturatie van ≥ 94% op ≤ 5 l/min;
- röntgenresultaten van de borstkas die overeenkwamen met het beeld bij patiënten met COVID-19;
- meer dan een van de volgende risicofactoren: hypertensie, type 2-diabetes (51%), atherosclerotische hart- en vaatziekten (ASCVD, 16%), hartfalen of chronische nierziekte.
Patiënten met type 1-diabetes, ernstig zieke patiënten, patiënten met een eGFR < 25 ml/min/1,73 m2 en een eerder doorgemaakte diabetische ketoacidose waren uitgesloten van deelname.
Primair eindpunt
Het primaire eindpunt, orgaanfalen of overlijden, was voor dapagliflozine 11,2% versus 13,8% (p = 0,17) met placebo. De primaire uitkomst van herstel was 1,09 (95%-BI 0,97-1,22; p = 0,14) met dapagliflozine.
Secundaire resultaten voor dapagliflozine versus placebo waren een samengesteld niereindpunt: 7,7% versus 10,4% (HR 0,74, 95%-BI 0,50-1,07) en overlijden door alle oorzaken: 6,6% versus 8,6% (p > 0,05).
Geen statistische significantie
De studie heeft geen statistische significantie bereikt voor de primaire eindpunten. DARE-19 toonde aan dat dapagliflozine orgaandisfunctie of overlijden niet significant vermindert of het herstel verbetert vergeleken met placebo bij niet-ernstig zieke gehospitaliseerde patiënten met COVID-19.
Desondanks noemde dr. Mikhail Kosiborod de bevindingen interessant en waardevol voor de toekomstige klinische wetenschap. Er waren zorgen over het gebruik van SGLT2-remmers bij patiënten met COVID-19 vanwege het potentiële risico op acute nierschade en diabetische ketoacidose. In DARE-19 is aangetoond dat het veiligheidsprofiel van dapagliflozine consistent bleef.
Bron: