Uit de gerandomiseerde fase III-studie VIVID-1 blijkt dat bij patiënten met matig tot ernstig actieve ziekte van Crohn mirikizumab versus placebo geassocieerd is met een significant betere gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven na 12 en 52 weken.1 Daarnaast was mirikizumab vergeleken met placebo geassocieerd met minder vermoeidheid en aandrang.
Het gehumaniseerde anti-IL-23 monoklonale antilichaam mirikizumab is geregistreerd is als monotherapie bij matige tot ernstige colitis ulcerosa en wordt onderzocht bij de ziekte van Crohn. In de gerandomiseerde fase III-studie VIVID-1 wordt de uitkomst onderzocht van mirikizumab versus placebo bij patiënten met matig tot ernstig actieve ziekte van Crohn. De huidige analyse betrof de vermoeidheid, aandrang en gezondheidsgerelateerde kwaliteit van leven (HRQoL) in de eerste 52 weken.
Uit de resultaten blijkt dat mirikizumab vergeleken met placebo geassocieerd was met significant minder vermoeidheid en aandrang. Na 12 weken waren mirikizumab en placebo geassocieerd met een verbetering van de FACIT-vermoeidheidsscore van respectievelijk 5,86 en 2,64 (p = 0,000005) ten opzichte van baseline. Na 52 weken was dit respectievelijk 7,47 en 3,08 (p < 0,000001). Daarnaast waren mirikizumab en placebo na 12 weken geassocieerd met een verbetering van de NRS-aandrangscore van respectievelijk 2,44 en 1,58 (p < 0,0001) ten opzichte van baseline. Na 52 weken was dit respectievelijk 3,24 en 1,23 (p < 0,0001).
Mirikizumab was vergeleken met placebo ook geassocieerd met een significant betere HRQoL. Na 12 weken waren mirikizumab en placebo geassocieerd met een verbetering van de Inflammatory Bowel Disease Questionnaire Total Score van respectievelijk 36,89 en 17,39 (p < 0,000001) ten opzichte van baseline. De verbetering was respectievelijk 43,82 en 15,90 (p < 0,000001) na 52 weken. Na zowel 12 als 52 weken was mirikizumab versus placebo geassocieerd met een significante verbetering in de domeinen darmsymptomen, systemische symptomen, emotioneel functioneren en sociaal functioneren.
Bron: