Patiënten met nieuw gediagnosticeerd multipel myeloom (NDMM) die niet in aanmerking komen voor een stamceltransplantatie hebben met een behandeling met daratumumab (DARA), lenalidomide en dexamethason (D-Rd) 32% minder kans om te overlijden dan patiënten die alleen lenalidomide en dexamethason (Rd) krijgen. Dit blijkt uit de bijgewerkte resultaten van de MAIA-studie die in een Late Breaking Abstract werden gepresenteerd.
De primaire analyses van de fase III-studies ALCYONE, MAIA en CASSIOPEIA lieten bij NDMM-patiënten al een superieure klinische werkzaamheid voor de toevoeging van daratumumab zien. Inmiddels zijn van de MAIA-studie resultaten na een langere follow-up beschikbaar. In de studie werden 737 MM-patiënten die vanwege leeftijd of comorbiditeit niet in aanmerking kwamen voor een autologe stamceltransplantatie 1:1 gerandomiseerd naar D-Rd of Rd. In beide armen werden patiënten behandeld tot aan ziekteprogressie of onaanvaardbare toxiciteit.
Na een mediane follow-up van bijna 5 jaar (56,2 maanden) werd een significante vermindering van 32% van het risico op overlijden waargenomen in de D-Rd- vs. de Rd-arm. De mediane totale overleving (OS) werd in geen van beide armen bereikt (NR). De geschatte vijfjaars-OS was 66,3% in de D-Rd-arm en 53,1% in de Rd-arm. De bijgewerkte mediane progressievrije overleving (PFS) was NR in de D-Rd-arm vs. 34,4 maanden in de Rd-arm (HR 0,53; 95%-BI 0,43-0,66; p < 0,0001). De geschatte vijfjaars-PFS was 52,5% in de D-Rd-arm en 28,7% in de Rd-arm; de bijgewerkte ORR was 92,9% vs. 81,6% (p < 0,0001). Na de langere follow-upperiode werden geen nieuwe veiligheidssignalen gevonden. Deze resultaten, samen met het overtuigende OS-voordeel dat werd gezien in ALCYONE, ondersteunen het gebruik van een op DARA-gebaseerde eerstelijns combinatiebehandeling, concluderen de auteurs.
Bron