Het toevoegen van de CDK4/6-inhibitor palbociclib aan antihormonale therapie en HER2-gerichte medicatie als behandeling voor hormoongevoelig, HER2-positief gemetastaseerd mammacarcinoom leidde tot een verbeterde progressievrije overleving. In de fase III PATINA-studie was de progressievrije overleving meer dan 15 maanden langer in de palbociclib-groep.1
Ongeveer de helft van de patiënten met HER2-positief mammacarcinoom heeft tumoren die eveneens oestrogeenreceptoren tot expressie brengen, wat de rationale vormt voor CDK4/6-remming in deze groep. In de Amerikaanse PATINA-studie werd voor het eerst in een fase III-studie onderzocht of toevoeging van een CDK4/6-remmer aan de standaardbehandeling klinisch voordeel oplevert.
In totaal namen 518 patiënten met hormoonreceptorpositief, HER2-positief gemetastaseerd mammacarcinoom deel aan de studie. Ze hadden alleen een inductiebehandeling gekregen en werden gerandomiseerd in 2 groepen. De controlegroep (n = 257) kreeg standaardanti-HER2-therapie (trastuzumab met of zonder pertuzumab) en antihormonale therapie (fulvestrant of een aromataseremmer). De interventiegroep kreeg deze behandeling plus palbociclib (n = 261). Het primaire eindpunt was de progressievrije overleving (PFS).
Na een mediane follow-up van 53 maanden bleek de PFS significant langer in de palbociclib-groep. De mediane PFS was 44,3 versus 29,1 maanden in de controlegroep (hazardratio (HR) 0,74). Ook de objectieve responsratio (ORR) was beter in de palbociclib-groep (29,2% vs. 22,2%).
De meest voorkomende bijwerking in de palbociclib-groep was graad 3 neutropenie (63,2%). Daarnaast kwamen graad 2 en 3 vermoeidheid, stomatitis en diarree relatief vaak voor.
De onderzoekers stellen dat toevoeging van palbociclib aan anti-HER2-therapie en antihormonale therapie mogelijk een nieuwe standaardbehandeling is voor patiënten met hormoonreceptorpositief, HER2-positief gevorderd mammacarcinoom.
Bron: