PD-1-blokkade met dostarlimab gedurende 6 maanden levert een duurzame recidiefvrije respons op bij lokaal gevorderd rectumcarcinoom met mismatch repair deficiënties. Van de 42 behandelde patiënten bereikte 100% een klinisch complete respons en deze lijken duurzaam te zijn, laat een Amerikaanse fase II-studie zien.
Eerder onderzoek liet zien dat gemetastaseerd colorectaal carcinoom met mismatch repair deficiënties (dMMR/MSI) gevoelig is voor immuuntherapie en minder gevoelig voor chemotherapie. Amerikaanse onderzoekers wilden nagaan of het mogelijk is om de subgroep met dMMR-rectumcarcinoom te behandelen met anti-PD-1, in plaats van met chemotherapie, of chemotherapie en radiotherapie, of chemotherapie, radiotherapie en chirurgie.
Voor de nog lopende studie worden patiënten met stadium II/III-dMMR-rectumcarcinoom gedurende 6 maanden behandeld met dostarlimab. Na een radiologische en endoscopische evaluatie worden patiënten met een complete respons om de 4 maanden gecontroleerd, en krijgen patiënten met residuale ziekte chemoradiotherapie, eventueel gevolgd door chirurgie bij persisterende residuale ziekte. Wanneer blijkt dat patiënten na chemotherapie een complete respons hebben, krijgen zij geen verdere behandeling, maar worden ook zij om de 4 maanden opgevolgd. De studie includeerde tot nu toe 48 patiënten. Tijdens het ASCO-congres presenteerden de onderzoekers de 1-jaarsresultaten van 42 patiënten die de behandeling met dostarlimab voltooiden.
Zij bereikten allemaal een klinisch complete respons en deze duurde voort tijdens de follow-up van 17,9 maanden. Verder rapporteerden de onderzoekers over patiënten bij wie de respons minimaal 1 jaar aanhield. Na een mediane follow-up van 26,3 maanden is dit vooralsnog het geval bij 20 patiënten. Tot nog toe heeft geen enkele patiënt aanvullende therapie nodig gehad en waren er geen lokale of afstandsrecidieven. Verder wezen ook circulerende tumor-DNA-niveaus en tumorbedbiopten op het aanhouden van de complete respons. Daarbij was de toxiciteit van de behandeling maximaal graad 2. De meest voorkomende bijwerkingen betroffen dermatologische toxiciteit.
De effecten van dostarlimab in deze setting worden momenteel verder onderzocht in de AZUR1-registratiestudie.
Bron: