De voorlopige gegevens van een observationele studie uit Italië tonen dat in een real-life setting dupilumab gunstige effecten heeft op de symptoomcontrole, longfunctie en inname van orale corticosteroïden bij patiënten met ernstig allergisch eosinofiel astma en neuspoliepen die refractair zijn voor corticosteroïden.
Dupilumab is een monoklonaal antilichaam tegen de α-subeenheid van de interleukine (IL)-4-receptor, wat resulteert in de remming van de biologische werking van zowel IL-4 als IL-13. Dupilumab is tegenwoordig in veel landen beschikbaar voor de aanvullende behandeling van patiënten met ernstig astma. Tot nu toe was er weinig real-life onderzoek gedaan naar het gebruik van dupilumab in de dagelijkse praktijk. Deze observationele studie uit Italië brengt hier verandering in.
Er werden zeven patiënten met ernstig allergisch eosinofiel astma en neuspoliepen gerekruteerd, die momenteel worden behandeld met dupilumab. Na een behandelduur van vier weken met dupilumab was het fractionele uitgeademde stikstofmonoxide (FeNO) significant gedaald ten opzichte van baseline (van 33,2 naar 3,71 ppb; p < 0,05). Het eosinofielengetal in het perifere bloed veranderde niet significant ten opzichte van baseline (340,5 cellen/μl) tot aan de vierde week (358,6 cellen/μl; p = 0,89).
De score op de Asthma Control Test (ACT) was ten opzichte van baseline na vier weken significant toegenomen: van 9,57 naar 22,3 (p < 0,05). In dezelfde periode daalde de Sino-Nasal Outcome Test (SNOT-22) van 54,0 naar 12,1 (p < 0,05). Deze effecten gingen in deze vier weken gepaard met een significante toename van de FEV1, van 1,94 naar 2,40 liter (p < 0,05), en afname van het residuaalvolume, van 2,96 naar 1,89 liter (p < 0,05).
In deze vier weken nam de geforceerd midexpiratoire flow tussen 25 en 75% van FVC (FEF25-75) toe: van 1,45 naar 1,89 l/s (p < 0,05). Bovendien ervaarden de patiënten een duidelijke verbetering van hun algemene gezondheidsstatus. Hierdoor konden ze hun dagelijkse orale corticosteroïden geleidelijk afbouwen en vervolgens volledig stoppen: van 19,6 naar 0 mg prednison (p < 0,05).
Bron: