De resultaten van een gerandomiseerde fase II-studie laten zien dat behandeling met de RANKL-remmer denosumab versus placebo na 24 en 48 weken geassocieerd is met een significant betere verandering in de Ghent University Scoring System-score bij patiënten met erosieve artrose van de handen.1 Daarnaast werd denosumab goed verdragen.
Erosieve osteoartrose (OA) van de handen is een invaliderende ziekte met beperkte therapeutische opties. Denosumab is een antilichaam dat is gericht tegen RANKL, een cytokine dat essentieel is voor de vorming en activering van osteoclasten. In een gerandomiseerde, placebogecontroleerde, dubbelblinde fase II-studie met een open-label extensiefase onderzoekt men de uitkomst van denosumab bij patiënten met erosieve hand-OA.
Hiertoe werden de patiënten voor de placebogecontroleerde fase 1:1 gerandomiseerd naar denosumab (60 mg elke 12 weken) of placebo gedurende 48 weken. In de open-label extensiefase kregen alle patiënten denosumab (60 mg elke 12 weken) tussen week 48 en week 96. De primaire uitkomstmaat was de verandering in de totale Ghent University Scoring System (GUSS)-score in week 24.
Uit de resultaten blijkt dat de studie zijn primaire uitkomstmaat bereikte. Na 24 weken was denosumab (n = 51) vergeleken met placebo (n = 49) geassocieerd met een significante verbetering van 8,9 in de gemiddelde GUSS-score (p = 0,024), die na 48 weken nog duidelijker aanwezig was (p = 0,003). Tijdens de open-label extensiefase werden alle patiënten behandeld met denosumab en dit vertaalde zich met een verbetering in de GUSS-score in beide studiearmen na 72 en 96 weken.
Denosumab was veilig en werd door de patiënten goed verdragen. In de denosumab-arm werden 98 bijwerkingen geconstateerd versus 125 in de placebo-arm. De behandeling werd wegens bijwerkingen gestopt bij 3 patiënten in beide studiearmen.
Bron: