Bij patiënten met diabetes mellitus type 2 (DM II) en een chronische nierziekte (CKD) vermindert de niet-steroïde, selectieve mineralocorticoïd-receptorantagonist finerenon het risico op cardiovasculaire (CV)-events. Het maakte geen verschil of patiënten op baseline een manifeste hart- en vaatziekten hadden. Deze uitkomsten van de FIDELIO-DKD-studie verschenen tevens in Circulation.
De patiënten die aan de FIDELIO-DKD-studie deelnamen, hadden allemaal DM II. Hun albumine/creatinine-ratio in de urine was 30-5000 mg/g en hun geschatte glomerulaire filtratiesnelheid (eGFR) 25 tot 75 ml/min/1,73 m2. Ze werden reeds behandeld met een geoptimaliseerde blokkade van het renine-angiotensinesysteem. Patiënten met manifest hartfalen met een verminderde ejectiefractie (HFrEF) werden uitgesloten van deelname. Van de bijna 14.000 gescreende patiënten werden 5674 personen gerandomiseerd naar finerenon of naar placebo; 45,9% had op baseline een hart- en vaatziekte.
Minder CV-events
Uit een eerdere analyse bleek dat finerenon de samengestelde renale en CV-uitkomsten verbetert in vergelijking met placebo. In de huidige analyse zijn de effecten van finerenon op de individuele CV-uitkomsten en bij patiënten met en zonder manifeste atherosclerotische hart- en vaatziekten geëvalueerd.
Het samengestelde CV-eindpunt bestond uit het tijdsbeloop tot CV-sterfte of het optreden van een myocardinfarct, beroerte of ziekenhuisopname vanwege hartfalen. Na een mediane follow-up van 2,6 jaar verminderde finerenon het risico op dit samengestelde eindpunt in vergelijking met placebo (hazard ratio 0,86; p = 0,034). Er was geen significant verschil tussen patiënten met en zonder manifeste hart- en vaatziekten (HR respectievelijk 0,85 en HR 0,86; p-waarde voor interactie = 0,85).
Vergelijkbare AE’s
De incidentie van tijdens de behandeling optredende adverse events was in beide behandelgroepen vergelijkbaar. De behandeling met finerenon werd minder vaak gestopt vanwege hyperkaliëmie dan placebo.
Bronnen