In een netwerkmeta-analyse van studies met een patiëntenpopulatie met overgewicht of obesitas kwam de GIP/GLP1-receptoragonist tirzepatide als beste uit de bus. Liraglutide en semaglutide presteerden minder, maar leidden wel tot minder gastro-intestinale bijwerkingen.
In een netwerkmeta-analyse van 36 gerandomiseerde gecontroleerde studies met 35.378 deelnemers werden tirzepatide en GLP1-receptoragonisten liraglutide en semaglutide vergeleken in een patiëntenpopulatie met overgewicht of obesitas. Gekeken is naar de effectiviteit en verdraagbaarheid van de medicatie, waarbij tirzepatide 10 en 15 mg eenmaal per week, semaglutide 2,4 mg eenmaal per week en liraglutide 3,0 mg eenmaal daags werden vergeleken met placebo. De populatie in de studies bestond uit volwassenen met een body mass index (BMI) ≥ 27 tot < 30 kg/m2) en ten minste 1 gewichtsgerelateerde comorbiditeit of met obesitas (BMI ≥ 30 kg/m2).
Eindpunten waren de procentuele verandering van het lichaamsgewicht, de risicoratio’s (RR’s) voor het bereiken van ≥ 5% gewichtsvermindering en voor de incidentie van gastro-intestinale bijwerkingen (misselijkheid, braken en diarree).
Tirzepatide 15 mg was het meest effectief in het verlagen van het lichaamsgewicht ten opzichte van placebo, gevolgd door tirzepatide 10 mg, semaglutide 2,4 mg en liraglutide 3,0 mg. Bij een directe vergelijking tussen de middelen was tirzepatide 15 mg het effectiefst, gevolgd door respectievelijk tirzepatide 10 mg en semaglutide 2,4 mg.
Vergeleken met placebo was de RR voor het bereiken van ≥ 5% gewichtsvermindering respectievelijk 2,65 (95%-BI 2,06-3,42) met tirzepatide 15 mg, 2,61 (1,92-3,55) met tirzepatide 10 mg en 2,48 (2,02-3,03) met semaglutide 2,4 mg. Deze RR was het laagst voor 2,07 (1,77-2,42) voor liraglutide 3,0 mg.
Alle middelen verhoogden het risico op gastro-intestinale bijwerkingen meer dan placebo, waarbij tirzepatide 10 mg het hoogste risico gaf op misselijkheid (3,32; 95%-BI, 2,74-4,04) en tirzepatide 15 mg het hoogste risico op braken (5,98; 4,14-8,65) en diarree (2,95; 2,39-3,65).
Al met al presteerde tirzepatide beter dan semaglutide 2,4 mg en liraglutide 3,0 mg wat betreft gewichtsvermindering bij volwassenen met overgewicht of obesitas, maar tirzepatide gaf dus wel een hoger risico op gastro-intestinale bijwerkingen.
Bron:
Karagiannis T, Malandris K, Kakotrichi P, et al. Comparative efficacy and tolerability of incretin-based therapies for adults with overweight or obesity: a network meta-analysis. EASD 2024, abstract 145.