Bij mensen met hiv en geïsoleerd reactief hepatitis B-kernantigeen had dolutegravir/lamivudine eenzelfde hoge effectiviteit tegen hiv als combinatietherapieën met 3 of 4 middelen. Er waren weinig gevallen van verhoogde leverenzymwaarden. Al met al bevestigen deze resultaten de effectiviteit en veiligheid van dolutegravir/lamivudine bij mensen met zowel hiv als met reactief hepatitis B-kernantigeen.
Nu er bij hiv steeds meer antiretrovirale behandelingen met 2 geneesmiddelen komen, is het belangrijk te weten of de werkzaamheid van die behandelingen wordt beïnvloed door de aanwezigheid van geïsoleerd reactief hepatitis B-kernantigeen (HBcAg). In real-worldstudies bij mensen met hiv die switchten naar zo’n behandeling met 2 middelen was HbcAg geassocieerd met minder goede hiv-onderdrukking. Om dit verder te onderzoeken, werd een systematische post-hocanalyse gedaan van klinische data afkomstig uit fase III-studies van DTG/3TC, die gezamenlijk 2.798 deelnemers telden. Geïncludeerd werden deelnemers aan de trials GEMINI-1/-2 (n = 46), STAT (5), TANGO (13) en SALSA (12) bij wie reactief HBcAg was geïsoleerd. De deelnemers mochten geen tekenen vertonen van actieve hepatitis B-infectie.
Het percentage deelnemers met een virale load van < 50 c/ml of < 40 c/ml was over het algemeen hoog en vergelijkbaar in alle geïncludeerde trials. Levertoxiciteit werd gemeld bij 10 van 23 (43%) deelnemers die DTG/3TC kregen in de GEMINI-1/-2- en bij 3/16 (19%) die DTG/3TC kregen in de TANGO/SALSA-trial. Op 2 na ging het in alle gevallen om toxiciteit van graad 1 of 2. In alle trials samen was er 1 deelnemer op DTG + 3TC met dusdanig verhoogde hepatitis E- en leverenzymwaarden, dat de behandeling (na ongeveer 144 weken) werd gestaakt. Er werd geen enkel geval van HBV-reactivering gemeld.
Bron: