Patiënten die na een radicale prostatectomie in plaats van 6 maanden 24 maanden androgeendeprivatietherapie (ADT) gebruiken, hebben betere uitkomsten. Dit blijkt uit de langlopende RADICALS-HD-studie, waar nu de eerste resultaten van zijn gepresenteerd.
De onderzoekers van de RADICALS-HD-studie randomiseerden 2.839 patiënten met prostaatcarcinoom die een radicale prostatectomie hadden ondergaan en die in aanmerking kwamen voor postoperatieve radiotherapie. Deelnemers werden verdeeld in drie groepen, waarvan een geen ADT kreeg, een 6 maanden ADT en een 24 maanden ADT. De onderzoekers gebruikten een opzet waarbij een vergelijking werd gemaakt tussen geen ADT vs. kortdurende ADT (n = 1.480), en kortdurende vs. langdurende ADT (n = 1.523). Het primaire eindpunt van de studie was de metastasevrije overleving.
Na een mediane follow-up van 9 jaar bleek dat de metastasevrije overleving beter was wanneer ADT 24 maanden werd gegeven in plaats van 6 maanden. De metastasevrije overleving in deze groepen was na 10 jaar respectievelijk 72 en 78% (HR 0,77, p = 0,03). Ook de tijd tot de noodzaak voor salvage-hormoontherapie was langer, met een HR van 0,73 en een 10-jaars-eventvrije overleving van 69 vs. 75%. De totale overleving was niet verschillend tussen lange en kortdurende ADT (HR 0,88, p = 0,38). De 10-jaars-OS was 82 vs. 85%. De onderzoekers merkten echter op dat het nog te vroeg is om de overlevingsdata te analyseren vanwege een laag aantal sterfgevallen.
De vergelijking tussen geen en kortdurende ADT liet geen verschil zien in metastasevrije overleving (HR 0,89, p = 0,35). De 10-jaars-metastasevrije overleving was hier 79 vs. 80%.
De onderzoekers concluderen dat ten opzichte van kortdurende ADT, langdurige ADT toegevoegd aan postoperatieve radiotherapie een relevante verbetering oplevert in de metastasevrije overleving.