In een beeldvormende studie zijn klinisch-relevante verbeteringen zichtbaar gemaakt van disfunctie van de kleine luchtwegen (SAD), waaronder perifere longresistentie en -elasticiteit, maximale expiratoire flow (FEF), naast verbeteringen van de ventilatie/perfusie en vastzittend slijm (mucus plugging), na behandeling met dupilumab.
Het innoverende aan deze fase IV-studie (NCT04400318) genaamd VESTIGE, is het gebruik van functionele respiratoire imaging (FRI), een nieuw kwantitatief CT-platform dat structurele en functionele veranderingen in de luchtwegen in beeld brengt die met spirometrie niet zichtbaar zijn. Zodoende kunnen ook al vroege, subklinische behandeleffecten in de longen waargenomen worden.
In de VESTIGE-trial werden 109 patiënten met ongecontroleerde, matige tot ernstige T2-gemedieerde astma 2:1 gerandomiseerd naar dupilumab 300 mg (n = 72) of placebo (n = 37) om de 2 weken gedurende 24 weken.
De ventilatie/perfusie (Va/Q)-ratio bij totale longcapaciteit (TLC) in de bovenste en onderste luchtwegen was in de dupilumab-groep na 4 weken substantieel verbeterd. Na 24 weken was dit effect significant: bovenste limiet 1,42 in de behandelgroep versus -0,45 in de placebogroep (LSMD 1,87; 95%-BI 0,04-3,71); onderste limiet 1,75 versus -0,91 (LSMD 2,66; 95%-BI 0,69-4,64). Dupilumab resulteerde ook in significante verbeteringen in SAD en in de mate van vastzittend slijm. De verschillen met placebo in perifere resistentie en elasticiteit waren na 24 weken hoger dan hun biologische waarden van respectievelijk 0,04 kPa/l/s en 0,39 kPa/l, wat klinische relevantie suggereert. Verder was onder meer de verbetering in de SAD hoger dan de biologische waarde van 0,21 l/s.
Er waren geen nieuwe veiligheidssignalen bij het gebruik van dupilumab.
Bron: