De werkzaamheid van het antibioticum ertapenem is gelijkwaardig aan ceftriaxon bij de behandeling van gonorroe. Dat blijkt uit een gerandomiseerde studie onder leiding van Henri de Vries die is gepresenteerd tijdens het STI & HIV World Congress. Dit al langer geregistreerde antibioticum kan daarom goed als alternatief dienen in geval van resistentie.
Gonorroe is een veelvoorkomende soa. Maar de behandeling ervan stagneert, nu steeds meer stammen resistent worden voor de eerstelijnsbehandeling met de cefalosporine ceftriaxon. Volgens De Vries zal behandeling met dit middel vroeg of laat resistentie opleveren. En omdat er niet of nauwelijks nieuwe antibiotica in ontwikkeling zijn bij farmaceutische bedrijven, onderzocht De Vries de effectiviteit van bestaande antibiotica bij patiënten met gonorroe.
Aan het onderzoek deden 346 patiënten met anorectale of urogenitale gonorroe mee. Zij werden door het lot verdeeld in vier groepen die behandeld werden met intramusculair ceftriaxon, ertapenem of gentamicine, of met oraal fosfomycine. Een tot twee weken na de behandeling werden de patiënten gecontroleerd op aanwezigheid van de infectie.
Na een interim-analyse is de behandelarm die fosfomycine kreeg opgeheven, omdat het middel bij minder dan 60% van de patiënten effectief bleek. Uit de analyse van de overige drie behandelgroepen bleek dat ceftriaxon in alle gevallen de infectie klaarde en ertapenem bij 99% van de patiënten. Gentamicine bleek iets minder effectief met 93% klaring van de infectie.
Ertapenem is een bactericide β-lactamantibioticum, behorend tot de carbapenems. Dit middel dat vooral bij sepsis wordt gebruikt, doet niet onder voor ceftriaxon, concludeert De Vries. Het kan dus als alternatief dienen voor ceftriaxon, mocht resistentie tegen dit middel meer gaan voorkomen.
Bron: