Bij een acuut herseninfarct is snelle toepassing van reperfusietherapie essentieel. Uit Amerikaanse studies kwam naar voren dat bepaalde etnoraciale minderheidsgroepen, vooral de zwarte, minder vaak reperfusietherapie ondergingen dan de meerderheidsgroep, ook na controle voor begin-tot-deurtijd. In Europa was er nog geen sterk bewijs voor zo’n effect, maar een nieuwe Italiaanse studie biedt zorgwekkende resultaten.
In een retrospectieve cohortstudie analyseerden de onderzoekers gegevens van patiënten die op de eerste hulp van een ziekenhuis in Rome waren opgenomen en die een diagnose herseninfarct kregen. Op basis van de herkomst en het ras van de patiënten maakten ze 2 groepen: een groep witte West-Europeanen en een groep niet-West-Europeanen van kleur, bestaande uit Aziaten, zwarte mensen en mensen afkomstig uit Midden-Amerika en de Caraïben.
Van de 4.000 onderzochte patiënten was slechts 3% niet-West-Europeaan van kleur. In vergelijking met de West-Europese witte groep waren zij jonger en vaker man. Na correctie voor begin-tot-deurtijd bleken niet-West-Europeanen van kleur een bijna 2 keer zo kleine kans te hebben op het ondergaan van reperfusietherapie als witte West-Europeanen, zo bleek na multivariate logische regressieanalyse. Desondanks waren er tussen de groepen geen verschillen in het percentage overlijdensgevallen in het ziekenhuis.
Italië heeft een algemeen toegankelijk zorgsysteem, dus verschillen in verzekeringsgraad kunnen de uitkomsten niet verklaren. Wél een plausibele verklaring voor deze verschillen is volgens de onderzoekers de aanwezigheid van een taalbarrière. Zorgverleners kunnen daardoor immers moeite hebben om de medische voorgeschiedenis helder te krijgen en om problemen met de spraak te herkennen. Het niet-significante verschil in overlijdens verklaren ze doordat de niet-West-Europeanen van kleur gemiddeld jonger waren dan de witte West-Europeanen. Op basis van de resultaten adviseren de onderzoekers dat ziekenhuizen preventieve maatregelen nemen om de kans op ongelijkheid te verkleinen, zoals een goede opleiding van zorgpersoneel en voldoende beschikbaarheid van vertalers.
Bron: