Bij NSCLC met specifieke EGFR-mutaties, zogenoemde PACC-mutaties, leidt de EGFR-TKI firmonertinib tot een hoge responskans. In de FURTHER-studie was de responskans 63,3% en vertoonde het medicijn antitumoractiviteit in het centrale zenuwstelsel.
Firmonertinib is een orale EGFR-TKI die actief is tegen een variëteit aan EGFR-mutaties, waaronder exon 20-inserties. In de fase Ib FURTHER-studie werden de effectiviteit en veiligheid van firmonertinib bij mutaties in een specifiek deel van de EGFR-receptor onderzocht; de zogeheten EGFR P-loop en αC-helix. Mutaties hierin staan bekend als PACC-mutaties en kunnen, net als exon 20-inserties, verhinderen dat EGFR-TKI’s aan de receptor kunnen binden. Voor dit type mutaties is nog geen standaardbehandeling beschikbaar.
De FURTHER-studie randomiseerde patiënten met lokaal gevorderd of gemetastaseerd NSCLC met EGFR PACC-mutaties naar 2 doseringen firmonertinib; 160 mg QD (n = 31) en 240 mg QD (n = 29). Het primaire eindpunt van de studie was de objectieve responskans (ORR).
De studie bevat verschillende cohorten, bijvoorbeeld met eerder behandelde patiënten met EGFR exon 20-inserties, maar tijdens WCLC presenteerden de onderzoekers de resultaten bij patiënten met PACC-mutaties.
De onderzoekers lieten zien dat de objectieve responskans (ORR) bij de dosis van 240 mg 63,3% was en bij de dosis van 160 mg 34,8%. Verder was bij respectievelijk 100 en 91,3% van de patiënten sprake van ziektecontrole (disease control rate, DCR). De mediane duur van de follow-up was met 4,2 maanden kort, waardoor de mediane duur van de respons nog niet bekend was. Ook de progressievrije overleving (PFS) en algehele overleving (OS) waren nog niet geschikt voor analyse. Tevens bleek firmonertinib te leiden tot de krimp van hersenmetastasen.
De behandeling werd goed verdragen. Bijwerkingen van graad 3 of hoger traden bij dosering van 160 en 240 mg op bij respectievelijk 12,9 en 20,7%.
De resultaten ondersteunen verder onderzoek naar firmonertinib als behandeling voor EGFR PACC-gemuteerd NSCLC, concludeerden de onderzoekers.
Bron: