De PIONeeR-studie verkende verschillende opties om resistentie tegen PD-(L)1-remmers bij niet-kleincellige longkanker te overwinnen. Hoewel geen enkele experimentele combinatiearm in zijn geheel beter presteerde dan de controlearm die docetaxel kreeg, hadden sommige patiënten een langdurige respons, wat suggereert dat combinaties met durvalumab wel effectief zouden kunnen zijn.
Anti-PD-(L)1 is goedgekeurd voor de behandeling van gevorderde niet-kleincellige longkanker (NSCLC). De meeste patiënten ontwikkelen tijdens de behandeling echter resistentie, terwijl de behandelopties na anti-PD-(L)1 beperkt zijn. Het doel van de gerandomiseerde PIONeeR-studie was dan ook om resistentie tegen anti-PD(L)-1 te overwinnen via een aantal verschillende pathways.
In totaal werden 114 patiënten willekeurig toegewezen aan durvalumab (Du) plus monalizumab (arm A; n = 28), Du plus oleclumab (arm B; n = 3), Du plus ceralasertib (arm C; n = 32), docetaxel (arm D, controlearm; n = 31) of Du plus savolitinib (arm E; n = 20). Armen B en E werden voortijdig gesloten vanwege gebrek aan werkzaamheid, en 11 patiënten die deelnamen aan arm D trokken zich vóór de behandeling terug.
Disease Control Rate (DCR) na 12 weken, het primaire eindpunt van de studie, was 54,5% in de controlearm versus 24,1% in arm A, 0% in arm B, 50% in arm C en 13,6% in arm E. Er was echter geen voordeel in progressievrije (PFS) of totale overleving (OS) vergeleken met arm D. 5 patiënten bereikten echter een partiële respons (PR) in arm C, die een mediane duur (DoR) van 5,6 maanden had.
Onderzoek naar biomarkers moet uitwijzen welke patiënten het meest waarschijnlijk baat hebben bij een combinatiebehandeling met Du.
Bron:
Tomasini P, et al. Precision immuno-oncology for advanced non-small cell lung cancer (NSCLC) patients with PD-(L)1 inhibitors resistance (PIONeeR): A phase Ib/IIa clinical trial targeting identified resistance pathways. ESMO 2024, abstract LBA8.