In eerdere observationele studies was viremie geassocieerd met incidentele hart- en vaatziekte. In een omvangrijk Europees cohort van mensen met hiv werd na correctie voor bestaande risicofactoren echter geen verband gevonden. De virale load lijkt het cardiovasculair risico dus toch niet te kunnen voorspellen.
Cardiovasculaire (CV-) preventie is een belangrijk onderdeel van de hiv-zorg. Mensen met hiv hebben een verhoogd CV-risico en krijgen steeds vaker CV-aandoeningen, omdat ze steeds ouder worden. Er is altijd een direct verband aangenomen tussen virale load en CV-risico, maar in veel studies is onvoldoende rekening gehouden met mogelijke confounders.
De onderzoekers maakten gebruik van data tussen 2012 en 2021 van het RESPOND-consortium. Dit consortium bestaat uit 19 cohorten van volwassen mensen met hiv uit Europa en Australië. Ze selecteerden 17.497 deelnemers zonder CV-ziekte op baseline. Hun gemiddelde leeftijd was 45 jaar, driekwart was man. Na gemiddeld 6,8 jaar (109.381persoonsjaren) hadden zich 547 CV-gebeurtenissen voorgedaan; bij 39% was dat een infarct, bij 31% een beroerte. Univariate analyses lieten statistisch-significante associaties zien met viremie (bijvoorbeeld voor cumulatieve viremie tijdens ART); maar na correctie voor al bestaande risicofactoren was deze associatie voor geen enkele variabele van viremie nog significant. De geschiedenis van viremie verbeterde ook op geen enkele manier de voorspelling van CV-gebeurtenissen. Dit laatste bleek uit 5-voudige interne/externe crossvalidatie, bij gebrek aan een apart validatiecohort. Vervolgens werden nog 5 verschillende sensitiviteitsanalyses uitgevoerd, maar de conclusie bleef ongewijzigd. Een van de beperkingen van de studie is wel dat het 10-jaarsrisico nog niet gemeten kon worden.
Bron: