In de VS zijn de raciale verschillen in het krijgen van tijdige ART tussen 2012 en 2018 kleiner geworden sinds de komst van de Current Department of Health and Human Services (DHHS)-richtlijnen. Toch hebben hiv-patiënten van Afro-Amerikaanse komaf en hiv-patiënten die drugsverslaafd zijn nog steeds bepaalde achterstanden in het krijgen van goede zorg.
De DHHS-richtlijnen dateren uit 2012 en bevatten de aanbeveling dat elke hiv-patiënt ART moet krijgen ongeacht diens aantal CD4-cellen. Onderzocht werden behandelnaïeve volwassen hiv-patiënten (met per definitie een virale load van > 50 kopieën/ml) uit 13 Amerikaanse cohorten die in de periode 2012 tot 2018 voor het eerst hiv-zorg kregen. Van de 11.853 onderzochte hiv-patiënten bestond bijna de helft (48%) uit mannen die seks hebben met mannen (MSM); 14% van de deelnemers was vrouw en 15% was van Latijns-Amerikaanse afkomst; 32% was tussen de 18 en 29 jaar, 7% was ≥ 60 jaar. De cumulatieve incidentie van tijdig gegeven ART, dat wil zeggen binnen 30 dagen na het eerste contact met de zorg, nam in alle verschillende raciale groepen toe, gemiddeld van 42% in 2012 tot 82% in 2018. Wel was de incidentie van tijdige ART lager bij Afro-Amerikaanse dan bij blanke patiënten: gecorrigeerde hazard ratio (aHR) 0,89 (95%-BI 0,83–0,94); lager bij patiënten uit het zuiden dan uit het westen: aHR 0,78 (0,69–0,88); en bij patiënten met drugsverslaving/geneesmiddelenmisbruik: aHR 0,81 (0,74–0,90). In modellen voor 2016 tot 2018 was de incidentie van tijdige ART niet meer significant lager bij Afro-Amerikaanse patiënten: bij deze groep was de aHR 0,92 (0,83–1,02) en bij patiënten uit het zuiden 0,97 (0,75–1,26). Wel was de incidentie hoger bij patiënten uit het noordoosten (1,37; BI 0,99–1,90) dan bij patiënten uit het westen. Drugsverslaving/geneesmiddelenmisbruik bleef geassocieerd met het niet tijdig krijgen van ART: aHR 0,72; 0,61–0,85).
Het diepe zuiden van de VS heeft de hoogste incidentie van nieuwe hiv-diagnoses, het hoogste aantal patiënten met hiv, en het laagste percentage patiënten met virale onderdrukking in het land.
Bron