Als de injecteerbare formulering van cabotegravir en rilpivirine de therapietrouw verbetert ten opzichte van orale antiretrovirale therapie (ART), zou dit kostenbesparend moeten zijn. Daarnaast zou een dergelijke toedieningswijze patiënten 2-15 weken extra ‘tijd’ in goede gezondheid geven en sommige hiv-overdrachten kunnen voorkomen.
In een analyse die injecteerbare cabotegravir/rilpivirine vergeleek met orale ART, werd de verwachte therapietrouw van het injecteerbare regime – dat elke twee maanden wordt gegeven – vergeleken met de verwachte therapietrouw voor orale ART. De therapietrouwcijfers werden gemodelleerd op basis van gegevens uit klinische onderzoeken. Hierbij werd ervan uitgegaan dat de biologische werkzaamheid van de injecteerbare en de orale ART hetzelfde was. Dat gold ook voor de jaarlijkse kosten van de injecteerbare therapie en de gemiddelde kosten van de drie meest gebruikte vormen van orale ART.
De therapietrouw die in klinische onderzoeken werd gezien, werd door de onderzoekers als optimaal gedefinieerd, hoewel dit niet betekent dat de therapietrouw voor injecteerbare therapieën daadwerkelijk 100% zal zijn. Mensen kunnen immers niet op hun afspraak voor toediening verschijnen en zo een injectie missen. Het model calculeerde tevens in dat een deel van de patiënten met een slechte therapietrouw een detecteerbare viral load en een lage CD4 ontwikkelen en uiteindelijk duurdere vierdelijnsbehandelingen nodig zullen hebben, en dat sommigen ziek kunnen worden en eerder zullen overlijden.
Gesteld dat de therapietrouw van orale ART 95% is, dan levert het gebruik van het injecteerbare regime 43 jaar per 1000 patiënten ‘extra in goede gezondheid’ op ten opzichte van orale ART. Teruggerekend naar individueel niveau komt dat neer op iets meer dan twee weken per patiënt. Gaat men ervan uit dat degenen die orale ART gebruiken slechts 75% therapietrouw zijn, dan is het extra voordeel dat injecteerbare ART met zich meebrengt meer dan elf weken per patiënt. De kosten die bespaard kunnen worden zitten vooral in het pas later switchen en minder vaak tweede- of verderelijnsbehandeling hoeven inzetten en kan duizenden euro’s per individu schelen.
Bron:
Parker B et al. Cost-utility analysis of long-acting cabotegravir + rilpivirine for the treatment of HIV infection in the United Kingdom. HIV Glasgow 2020. P030. www.hivglasgow.org.