Uit de resultaten van een cohortstudie blijkt dat belimumab vergeleken met azathioprine, methotrexaat en mycofenolaat geassocieerd is met een lagere incidentie van ernstige infecties bij patiënten met systemische lupus erythematodes zonder lupusnefritis.1 Daarnaast resulteerde de behandeling met belimumab versus azathioprine en mycofenolaat in minder ziekenhuisopnames wegens infectie.
Belimumab is een BLyS-remmer die geregistreerd is als adjuvante therapie bij patiënten met actieve systemische lupus erythematodes (SLE) ondanks standaardtherapie. De huidige cohortstudie onderzocht bij patiënten met SLE zonder lupusnefritis de impact van belimumab versus immunosuppressiva op de incidentie van infecties, een belangrijke oorzaak van morbiditeit en mortaliteit bij SLE.
Hiertoe werden de gegevens verzameld van patiënten van 18 jaar en ouder die geregistreerd waren in de Amerikaanse TriNetX-database. De patiënten waren tussen 2011 en 2021 gestart met belimumab, azathioprine, methotrexaat of mycofenolaat en hadden vóór de indexdatum geen lupusnefritis.
Uit de studieresultaten blijkt dat belimumab vergeleken met azathioprine in een periode van 5 jaar geassocieerd was met een lagere incidentie van ernstige infecties (HR 0,81 (95%-BI 0,72-0,92)) en ziekenhuisopnames wegens infectie (HR 0,73 (0,57-0,94)).1 Daarnaast was belimumab versus methotrexaat en mycofenolaat geassocieerd met een lagere incidentie van ernstige infecties en belimumab vergeleken met mycofenolaat met een lager risico op ziekenhuisopnames in verband met infecties.
Er werd geen verschil geconstateerd in het risico op letsel of trauma tussen belimumab en azathioprine (gecorrigeerde HR 1,00 (95%-BI 0,89-1,12)), belimumab en methotrexaat (gecorrigeerde HR 0,98 (0,87-1,10)), of belimumab en mycofenolaat (gecorrigeerde HR 1,14 (1,00-1,28)).
Bron: