Patiënten met een voorgeschiedenis van myocardinfarct en een LVEF ≥ 40% kunnen de behandeling met bètablokkers beter niet staken. Doen ze dat wel, dan hebben ze een hogere kans op ziekenhuisopname wegens een cardiovasculair event, zo bleek uit de ABYSS-studie.1 De resultaten werden gelijktijdig aan het congres gepubliceerd in The New England Journal of Medicine.2
De ABYSS-studie was een open-label, gerandomiseerde non-inferioriteitsstudie bij patiënten die eerder een myocardinfarct (MI) hadden doorgemaakt, een linkerventrikel ejectiefractie van minimaal 40% hadden en langdurig werden behandeld met bètablokkers. Zij hadden geen cardiovasculaire (CV) events in de voorgaande 6 maanden doorgemaakt. De deelnemers werden 1:1 gerandomiseerd naar het staken of voortzetten van de bètablokker. In totaal deden 3.698 patiënten aan dit onderzoek mee. De gemiddelde leeftijd was 64 jaar en 17% was vrouw.
De mediane tijd tussen het laatste MI en de randomisatie was 2,9 jaar. Het primaire eindpunt van dit onderzoek was een samenstelling van sterfte, niet-fataal MI, niet-fatale beroerte of ziekenhuisopname wegens CV-redenen.
Tijdens de mediane follow-up van 3 jaar deed zich een primaire uitkomstgebeurtenis voor bij 23,8% van de patiënten in de groep die de bètablokkers staakten en bij 21,1% van de patiënten in de groep die de bètablokkers continueerden (HR 1,16; 95%-BI 1,01-1,33; p = 0,44 voor non-inferioriteit). Sterfte trad op bij 4,1 respectievelijk 4,0% en MI bij 2,5 respectievelijk 2,4%.
Het aantal ziekenhuisopnames wegens CV-redenen was 18,9% in de groep die de bètablokkers staakten en 16,6% bij continueren van de bètablokker. Tevens bleek het staken van de bètablokkers niet te leiden tot een betere kwaliteit van leven.
Bronnen:
- Silvain J. Beta blocker interruption in patients with prior myocardial infarction: results of the ABYSS trial and effect on blood pressure and heart rate control. ESC Congress 2024.
- Silvain J, Cayla G, Ferrari E, et al. Beta-Blocker Interruption or Continuation after Myocardial Infarction. N Eng J Med. 31 augustus 2024. DOI: 10.1056/NEJMoa2404204.