Onderhoudsbehandeling niraparib leidt niet tot lagere kwaliteit van leven

Een analyse van de ‘patient reported outcomes’ (PRO’s) bij patiënten met ovariumcarcinoom die een onderhoudsbehandeling kregen met niraparib, toont dat de behandeling niet gepaard gaat met een slechtere kwaliteit van leven. De analyse van de PRIMA/ENGOT-OV26/GOG-3012-studie werd gepresenteerd tijdens het ESMO Virtual Congress 2020.

De primaire resultaten van de PRIMA-studie bij vrouwen met een respons op eerstelijnschemotherapie werden tijdens het ESMO-congres in 2019 bekendgemaakt en gepubliceerd in New England Journal of Medicine.¹ Onderhoudsbehandeling met niraparib ging in deze studie gepaard met een reductie van het risico op ziekteprogressie met 38% in de totale groep en met 60% bij vrouwen met BRCA-mutaties. Tijdens het afgelopen virtuele ESMO-congres presenteerden onderzoekers data over de kwaliteit van leven van de deelnemers.

PRO’s werden gemeten met 4 vragenlijsten: FOSI, EQ-5D-5L, EORTC-QLQ-C30 en de EORTC-QLQ-OV28. Patiënten vulden tijdens de eerste 56 weken van de studie om de 8 weken de vragenlijsten in, en vervolgens om de 12 weken in de periode dat de behandeling voortduurde. Ongeveer 80% van de deelnemers aan de studie bleef gedurende het onderzoek de vragenlijsten trouw invullen.

De onderzoekers meldden dat de gemiddelde FOSI-scores vergelijkbaar waren in de groepen behandeld met niraparib en met placebo, wat aangeeft dat er geen grote verschillen waren wat betreft onder meer misselijkheid en vermoeidheid. Een gebrek aan verschil op de EORTC-QLQ-C30 en de EQ-5D-5L laat zien dat de kwaliteit van leven vergelijkbaar was tussen de groepen, en de specifiek op ovariumcarcinoom gerichte EORTC-QLQ-OV28 toont dat beide groepen ongeveer evenveel last hadden van symptomen van de ziekte, zoals buikklachten.

Net als in de NOVA-studie met niraparib ervoeren de vrouwen behandeld met niraparib geen verminderde kwaliteit van leven, concluderen de onderzoekers.

Bronnen:

1             González-Martín A, et al. N Engl J Med. 2019;381:2391-402.

2             Pothuri B, et al. Ann Oncol. 2020;31(suppl_4):S551-S589. 10.1016/annonc/annonc276. Abstract 810MO.