Bij de medicatiekeuze voor de behandeling van type 2-diabetespatiënten speelt onder meer lichaamsgewicht een belangrijke rol. In een post-hocanalyse van SUSTAIN 1-5 en 7-10 zijn de veranderingen in HbA1c en in lichaamsgewicht geëvalueerd. De GLP-1-receptoragonist semaglutide eenmaal wekelijks (OW) laat grotere HbA1c– en BMI-reducties zien.
In deze post-hocanalyse zijn 572, 1867, 2103 en 2217 patiënten met respectievelijk een BMI < 25, ≥ 25 tot < 30, ≥ 30 tot < 35 en ≥ 35 kg/m2 geëvalueerd vanaf baseline tot het einde van de behandeling met semaglutide OW en vergelijkbare medicatie. In alle subgroepen gaf behandeling met semaglutide OW meer gewichtsreductie. In de meeste subgroepen was ook de reductie in HbA1c groter (tabel).
Real-world studie
Tijdens de 80th ADA Virtual Scientific Sessions waren er 16 presentaties over (oraal) semaglutide. Zo werden ook de resultaten van de real-world studie naar de effectiviteit van semaglutide gepresenteerd met 147 patiënten (gemiddelde leeftijd 60,3 ± 10,1 jaar, T2D-duur 14,0 ± 7,4 jaar en een baseline HbA1c van 8,3 ± 1,34%). 75 patiënten waren niet eerder behandeld met een GLP-1-receptoragonist, 74 kregen eerder liraglutide 1,8 mg dagelijks of dulaglutide 1,5 mg eenmaal per week.
Na zes maanden hadden 145 patiënten (2 stopten de behandeling) een HbA1c-reductie van 1,2 ± 1,15% (p < 0,05). In de groep waarin patiënten voor het eerst een GLP-1-receptoragonist kregen, was de vermindering 1,8 ± 1,8% (p < 0,05) en 0,6 ± 1,0% (p < 0,05) in de groep patiënten die al bekend waren met gebruik van GLP-1. De gemiddelde gewichtsvermindering bedroeg 5,1 ± 4,6 kg (p < 0,001) in de groep die voor het eerst GLP-1 kreeg en 2,1 ± 4,0 kg (p < 0,01) in de groep die veranderde van GLP-1.
Bronnen: