Re-Cellularization via Electroporation Therapy (ReCET) in de dunne darm bij patiënten met diabetes type 2 die insulineafhankelijk zijn, kan de gevoeligheid voor endogeen insuline zodanig verbeteren dat deze patiënten geen insuline meer nodig hebben. Dat blijkt uit een eerste studie bij mensen met deze methode. De Nederlandse onderzoeker Celine Busch presenteerde de resultaten tijdens de UEG Week in Wenen.
Busch, arts-onderzoeker op de afdeling Gastro-enterologie in Amsterdam UMC locatie AMC, noemt de resultaten ‘zeer bemoedigend omdat ze aangeven dat ReCET een veilige en haalbare procedure is die in combinatie met semaglutide de insulinebehoefte effectief kan elimineren.’
ReCET is een endoscopische behandeling waarbij via elektroporatie poriën in de celmembraan van de mucosa worden aangebracht, waardoor deze cellaag via apoptose op natuurlijke wijze afsterft en zich vervolgens vernieuwt. De diepere cellagen blijven onaangetast. Een eenmalige behandeling met ReCET zou de gevoeligheid van het lichaam voor endogeen insuline kunnen verbeteren. Het onderliggende mechanisme is nog niet duidelijk, onderzoek daarnaar is gaande. Het idee is dat patiënten met diabetes type 2 na een ReCET-procedure geen insuline meer nodig hebben, wat gunstig is omdat patiënten door de insuline in gewicht toenemen.
Busch onderzocht voor haar promotieonderzoek de ReCET-procedure voor het eerst bij patiënten met diabetes type 2 en overgewicht die langwerkende insuline gebruikten, maar nog een voldoende bètacelfunctie hadden. Ze voerde de ReCET-procedure uit bij 14 patiënten met een BMI van 24-40, die dagelijks een basisdosis insuline < 1 E/kg gebruikten. Na de endoscopische behandeling kregen de patiënten 2 weken een isocalorisch vloeibaar dieet, waarna de dosis van de GLP1-agonist semaglutide geleidelijk aan werd opgevoerd naar 1 mg/week. Busch volgde de patiënten gedurende 2 jaar en controleerde na 6, 12 ,18 en 24 maanden of ze nog exogene insuline nodig hadden om het HbA1c < 7,5% te houden.
De ReCET-procedure bleek effectief. De procedure slaagde in technisch opzicht bij alle patiënten en had geen negatieve bijeffecten. Op 1 na alle patiënten verdroegen de maximale dosis semaglutide. Na 6 en na 12 maanden had 86% nog steeds geen insuline nodig, terwijl de glykemische controle significant verbeterde. Het HbA1c daalde van 7,2 naar 6,5% en de nuchtere bloedglucosewaarde van 8,8 naar 6,6 mmol/l. Het lichaamsgewicht nam af van gemiddeld 90,9 naar gemiddeld 74,5 kg. In totaal 11 patiënten voltooiden de follow-up van 24 maanden. Zij bleven allen onafhankelijk van insuline.
Bron: