De primaire resultaten van de KEYNOTE-355-studie laten zien dat pembrolizumab als behandeling voor gemetastaseerd TNBC enkel een significant voordeel oplevert vanaf een PD-L1 combined positive score (CPS) hoger dan 10. In deze groep was zowel de PFS als de OS beter ten opzichte van standaard chemotherapie.
Deelnemers aan de studie waren 847 vrouwen met niet eerder behandeld, gemetastaseerd TNBC. Zij werden 2:1 gerandomiseerd naar een cohort met pembrolizumab plus chemotherapie of een cohort met placebo plus chemotherapie. De twee primaire eindpunten waren de PFS en de OS in drie subgroepen: PD-L1 CPS ≥ 10, CPS ≥ 1 en de ITT-populatie.
Na een mediane follow-up van 44 maanden was de totale overleving alleen significant langer met pembrolizumab in de groep met PD-L1 CPS ≥ 10. De mediane OS was 23 maanden in de pembrolizumab-groep versus 16,1 maanden in de placebogroep (HR 0,73; p = 0,0093). In de andere twee groepen, CPS ≥ 1 en de ITT-populatie, waren de hazard ratio’s respectievelijk 0,86 en 0,89. De hazard ratio’s voor de PFS in de diverse subgroepen waren respectievelijk 0,66, 0,75 en 0,82.
Verder bleek uit een post-hoc analyse dat deelnemers met een CPS tussen de 10 en 19 en deelnemers met een CPS boven de 20 ongeveer evenveel baat hadden bij het toevoegen van pembrolizumab. De onderzoekers stelden dat het aanhouden van een afkapwaarde van een CPS ≥ 10 een redelijke grens lijkt te zijn om wel of niet pembrolizumab te behandelen. De resultaten ondersteunen volgens hen het gebruik van pembrolizumab als nieuwe standaardbehandeling voor patiënten met TNBC en een PD-L1 CPS ≥ 10.
Bron
Cortes J, Cescon DW, Rugo HS, et al. Final results of KEYNOTE-355: randomized, double-blind, phase 3 study of pembrolizumab + chemotherapy vs placebo + chemotherapy for previously untreated locally recurrent inoperable or metastatic triple-negative breast cancer. 2021 San Antonio Breast Cancer Symposium, abstract GS1-02.