Pleidooi voor uniforme diagnostische criteria voor RRMS en PPMS

Delen via:
ECTRIMS 2024

De McDonald-criteria uit 2017 borduurden voort op het al langer bestaande onderscheid in criteria voor relapsing remitting MS (RRMS) en primair progressieve MS (PPMS). Een internationaal panel van onderzoekers uit onder meer Groot-Brittannië en Nederland betoogde dat de redenen voor dit onderscheid eerder historisch dan biologisch zijn en pleitte voor uniforme criteria. 

Het onderzoeksconsortium bekeek of de McDonald-criteria uit 2017 voor RRMS, meer specifiek die voor spreiding in ruimte en tijd, ook toepasbaar waren bij patiënten met PPMS. Verder zijn 2 wijzigingen in de bepaling van de spreiding van plaats onderzocht, zoals deze zijn voorgesteld bij de herziening van de McDonald-criteria uit 2024. Het gaat om toevoeging van de oogzenuw als anatomische regio en van de aanwezigheid van minimaal 2 laesies in het ruggenmerg zonder verdere afwijkingen op MRI-scans van de hersenen. 

In een retrospectieve studie werden gegevens van 322 patiënten gebruikt die een verdenking op PPMS hadden. Als gouden standaard voor testprestaties gebruikten de onderzoekers de diagnoses op basis van de McDonald-criteria uit 2017 voor PPMS. Hiermee werd bij 282 personen PPMS vastgesteld en bij 40 een andere stoornis. 

De McDonald-criteria voor RRMS uit 2017 scoorden goed op sensitiviteit (92,9%) en specificiteit (95,0%) bij het diagnosticeren van PPMS. Toevoeging van de oogzenuw als vijfde anatomische regio had nauwelijks invloed op de diagnostische testprestaties; zowel de sensitiviteit als de specificiteit bleef hoog. De diagnostische testprestaties waren goed wanneer aanwezigheid van minimaal 2 laesies in het ruggenmerg (zonder afwijkende hersenscans) werd gecombineerd met spreiding in tijd of een positieve liquor-test. Zonder deze toevoegingen was de specificiteit vrij laag, namelijk 77,5%. 

De onderzoekers betogen op basis van deze resultaten dat meer uniformiteit in de diagnostische criteria voor RRMS en PPMS een belangrijk uitgangspunt moet zijn bij toekomstige herzieningen van de McDonald-criteria. Dat past beter bij de veronderstelde biologische mechanismen en vereenvoudigt de diagnostiek. 

Bron:

Brownlee W, Vidal-Jordana A, Shatila M, et al. Towards a unified set of diagnostic criteria for multiple sclerosis. ECTRIMS 2024, abstract O014/1463.

Bloedverdunners verminderen cognitieve achteruitgang bij AF niet

dec 2024 | Neuro-vasculair, Ritmestoornissen

Lees meer over Bloedverdunners verminderen cognitieve achteruitgang bij AF niet

Hoeveelheid reticulaire pseudodrusen gerelateerd aan risico op een beroerte

sep 2024 | Myocardinfarct, Netvliesafwijkingen, Neuro-vasculair

Lees meer over Hoeveelheid reticulaire pseudodrusen gerelateerd aan risico op een beroerte

Veranderingen in korteketenvetzuren hangen samen met ziekteprogressie bij patiënten met MS

sep 2024 | Multipele Sclerose

Lees meer over Veranderingen in korteketenvetzuren hangen samen met ziekteprogressie bij patiënten met MS

De effectiviteit, veiligheid en belasting van behandeling met cladribine-tabletten

sep 2024 | Multipele Sclerose

Lees meer over De effectiviteit, veiligheid en belasting van behandeling met cladribine-tabletten

Hoe presenteert corticale encefalitis zich bij kinderen met MOGAD?

sep 2024 | Multipele Sclerose

Lees meer over Hoe presenteert corticale encefalitis zich bij kinderen met MOGAD?

3D-FLAIR bruikbaar voor de identificatie van neuritis optica

sep 2024 | Multipele Sclerose

Lees meer over 3D-FLAIR bruikbaar voor de identificatie van neuritis optica

De-escalatie geeft hoger risico op relapses en ziekteprogressie

sep 2024 | Multipele Sclerose

Lees meer over De-escalatie geeft hoger risico op relapses en ziekteprogressie

Therapeutische inertie bij de behandeling van vrouwen met MS

sep 2024 | Multipele Sclerose

Lees meer over Therapeutische inertie bij de behandeling van vrouwen met MS

Kan progressie onafhankelijk van relapsactiviteit worden vastgesteld met patiëntgerapporteerde uitkomsten?

sep 2024 | Multipele Sclerose

Lees meer over Kan progressie onafhankelijk van relapsactiviteit worden vastgesteld met patiëntgerapporteerde uitkomsten?