Bij patiënten met gevorderd HR+/HER2- mammacarcinoom die eerder antihormonale therapie, CDK4/6-remmers en twee tot vier lijnen chemotherapie kregen, leidt sacituzumab govitecan tot een 34% lager risico op ziekteprogressie ten opzichte van chemotherapie. Dat blijkt uit de fase-III-studie TROPiCS-02.
Deelnemers aan de TROPiCS-02-studie waren 543 patiënten met HR+/HER2– gemetastaseerd mammacarcinoom. Alle vrouwen hadden minimaal één behandeling gehad met antihormonale therapie en minimaal één CDK4/6-remmer voor gemetastaseerde ziekte. Meer dan de helft had minimaal drie eerdere behandelingen gekregen. De patiënten werden gerandomiseerd en behandeld met sacituzumab govitecan of chemotherapie naar keuze van de behandelaar.
Na een mediane follow-up van 10,2 maanden was de mediane progressievrije overleving bij sacituzumab govitecan significant hoger, 5,5 maanden ten opzichte van 4,0 maanden in de controlegroep (HR 0,66). De totale overleving kon nog niet geanalyseerd worden, maar de onderzoekers melden wel dat sprake is van een numeriek voordeel bij behandeling met sacituzumab govitecan (13,9 vs. 12,3 maanden).
Na 6 maanden was in de groep met sacituzumab govitecan nog 46% in leven zonder ziekteprogressie, ten opzichte van 30% in de controlegroep. Na 12 maanden waren deze percentages 21 vs. 7%. Ook was er een hogere responskans bij behandeling met sacituzumab govitecan; 21 vs. 14%. De ‘clinical benefit’-rate was 34 vs. 22%. De mediane duur van de respons was respectievelijk 7,4 vs. 5,6 maanden.
De onderzoekers concluderen dat sacituzumab govitecan gepaard ging met een statistisch significant en klinisch relevante reductie van het risico op progressie.
Bron