De LIBRETTO-531-studie toont dat selpercatinib, een zeer selectieve en krachtige RET-remmer, aanzienlijk effectiever is dan de goedgekeurde multikinaseremmers cabozantinib en vandetanib bij de behandeling van gevorderde RET-gemuteerde medullaire schildklierkanker.
De gerandomiseerde fase III-studie vergeleek selpercatinib met de keuze van de arts voor cabozantinib of vandetanib bij patiënten met RET-gemuteerde medullaire schildklierkanker die nog niet eerder met een kinaseremmer waren behandeld en die ziekteprogressie hadden in de 14 maanden voorafgaand aan deelname aan de studie.
De mediane progressievrije overleving (PFS) na 12 maanden kon voor de selpercatinib-groep nog niet worden berekend, terwijl deze in de controlegroep 16,8 maanden was. Het objectieve responspercentage (ORR) was 69,4 voor de selpercatinib-groep in vergelijking met 38,8 voor de controlegroep. Ook de totale overleving (OS) was significant beter in de selpercatinib-groep (HR 0,374).
De meest voorkomende bijwerkingen bij patiënten die selpercatinib kregen, waren hypertensie, droge mond en diarree. De controlegroep had vooral last van diarree, hand-voetsyndroom en hypertensie. Van de met selpercatinib behandelde patiënten kreeg 38,9% een dosisverlaging, vergeleken met 77,3% in de controlegroep. Bovendien stopte slechts 4,7% van de selpercatinib-groep met de behandeling vanwege bijwerkingen, terwijl dit in de controlegroep 26,8% betrof.
De resultaten van deze studie bevestigen de effectiviteit van selpercatinib bij de behandeling van RET-gemuteerde medullaire schildklierkanker, en laten volgens de auteurs ook zien hoe belangrijk het is om middelen te richten op een specifieke mutatie.
Bron:
Hadoux J, et al. Randomized phase III study of selpercatinib versus cabozantinib or vandetanib in advanced, kinase inhibitor-naïve, RET-mutant medullary thyroid cancer. ESMO 2023, abstract LBA3.