Het Prader-Willi-syndroom (PWS) is de meest voorkomende genetische oorzaak van obesitas. De behandeling wordt vaak bemoeilijkt door schommelingen in de glucosespiegel. Al eerder zijn positieve resultaten bereikt met de GLP1-agonisten exenatide en liraglutide. Bij een patiënt bij wie liraglutide in combinatie met metformine en insuline niet voldoende effect had, is nu voor het eerst semaglutide getest.
Uit diverse studies blijkt dat mensen met diabetes type 2 afvallen met semaglutide. Dit middel was nog niet eerder onderzocht in de groep mensen met PWS.
Minder gewicht, lager Hba1c
Een volwassen patiënt met PWS, slecht gereguleerde diabetes (Hba1c 11,1%) en ernstige obesitas (99,5 kg, BMI 37,5 kg/m2) kreeg wekelijks 1 mg semaglutide toegevoegd aan een dagelijkse dosis insuline (180 IE) en metformine (3000 mg). Na zes maanden semaglutidebehandeling woog hij 93,9 kg (–5,6 kg) en was zijn Hba1c gedaald tot 7,7% (–3,4%). Na 12 maanden woog hij 94,3 kg (–5,2 kg, BMI 39,3 kg/m2) en was zijn Hba1c verder gedaald tot 7,2% (–3,9%). Bovendien was zijn vetmassa opmerkelijk afgenomen (–4,9 kg) zonder significante veranderingen in vetvrije massa, en had hij aanzienlijk minder insuline nodig (–40 IE/dag). De patiënt verdroeg de therapie goed en er werden geen bijwerkingen gemeld.
Lagere insulinebehoefte
De gunstige effecten van semaglutide op de glykemische controle en het gewicht bieden een veelbelovende behandeling voor diabetes en obesitas bij PWS. Behandeling met semaglutide is ook mogelijk in combinatie met insuline. Het voordeel is dat er dan minder insuline nodig is, wat gunstig is voor het gewicht.
Bronnen