SLE-patiënten met beperkte gezondheidsvaardigheden zijn buitengewoon kwetsbaar. Ze vinden de patiëntgerichte zorg, vooral de arts-patiëntcommunicatie, slechter, ze zijn minder actief en zelfredzaam en ze hebben een hogere ziekteactiviteit en meer lupusgerelateerde schade in vergelijking met degenen met voldoende gezondheidsvaardigheden.
Gezondheidsvaardigheden zijn een belangrijke sociale determinant van gezondheid en gedefinieerd als het vermogen om gezondheidsinformatie te begrijpen en te gebruiken. Beperkte gezondheidsvaardigheden zijn gerelateerd aan slechtere uitkomsten, waaronder meer bezoeken aan de spoedeisende hulp en ziekenhuisopnames en een hogere ziekteactiviteit.
In deze studie is het verband vastgesteld tussen beperkte gezondheidsvaardigheden enerzijds en door de patiënt gerapporteerde uitkomsten en klinische factoren, waaronder ziekteactiviteit en schade, anderzijds.
Van de 267 zwarte vrouwelijke patiënten met systemische lupus erythematosus (SLE) had 33% beperkte gezondheidsvaardigheden. Er werden significante sociaaleconomische verschillen gevonden bij jongere patiënten, degenen met een opleidingsduur van < 12 jaar, een jaarlijks gezinsinkomen onder de armoedegrens en een lagere arbeidsparticipatie in vergelijking met degenen met voldoende gezondheidsvaardigheden.
Patiënten met beperkte gezondheidsvaardigheden hadden vergeleken met degenen met adequate gezondheidsvaardigheden significant meer kans op:
- een lagere patiëntactivatie: verschil in Patient Activation Measure (PAM) van 2,83;
- een lagere zelfredzaamheid: Lupus Self-Efficacy-composiet van 13,17;
- een hogere lupusschade: SA-BILD van 0,88; en
- een hogere ziekteactiviteit: SLAQ Specific Symptom Severity-score van 4,43.
Verder rapporteerden patiënten met beperkte gezondheidsvaardigheden slechtere patiëntgerichte zorg in vergelijking met degenen met voldoende gezondheidsvaardigheden. Daarnaast hadden ze vaker problemen bij het krijgen van antwoorden op begrijpelijke vragen, kregen ze onvoldoende tijd van de arts om hun vragen te beantwoorden en hadden ze moeilijkheden om voldoende medische informatie te krijgen (allemaal p < 0,05).
Deze bevindingen wijzen erop dat beperkte gezondheidsvaardigheden een negatieve invloed kunnen hebben op meerdere aspecten van de zorg en uiteindelijk kunnen die bijdragen aan een hogere ziekteactiviteit en meer morbiditeit en schade door de ziekte. Het is dan ook belangrijk om beperkte gezondheidsvaardigheden aan te pakken, zowel in de klinische praktijk als in toekomstige interventiestudies naar SLE.
Bron: