Tigulixostat, een nieuwe selectieve xanthineoxidaseremmer, verlaagt de serumurinezuur (sUA)-concentratie bij jichtpatiënten met hyperurikemie. Dit sUA-verlagende effect van tigulixostat bleek dosisafhankelijk te zijn. Deze resultaten van een fase II-studie werden gepresenteerd tijdens een Late-breaking-sessie.
Jicht kan effectief aangepakt worden door de synthese van urinezuur te remmen. Tigulixostat is een nieuwe selectieve xanthineoxidaseremmer die de productie van urinezuur verlaagt. In een eerste klinische studie bij gezonde proefpersonen werd dit medicijn goed verdragen gedurende een zeven dagen durende behandeling in een maximale dosis van 800 mg per dag.
In de huidige fase II-studie uit de Verenigde Staten zijn de werkzaamheid en veiligheid van tigulixostat beoordeeld bij jichtpatiënten met hyperurikemie. Daarnaast is in deze studie geïnventariseerd wat de juiste doseringen zijn voor een verdere ontwikkeling. Jichtpatiënten die na een wash-out-/profylaxeperiode een sUA-concentratie van 8,0-12,0 mg/dl hadden, werden gerandomiseerd naar tigulixostat in een dosis van 50, 100 of 200 mg of placebo. Ze kregen eenmaal per dag de orale studiemedicatie gedurende 12 weken. Daarnaast gebruikten ze eenmaal daags 0,6 mg colchicine als profylaxe tegen jichtaanvallen.
Het primaire eindpunt, een sUA-concentratie van < 5 mg/dl in week 12, was opgetreden bij 47, 45 en 62% van deze respectievelijke tigulixostat-groepen en bij 3% in de placebogroep. Tigulixostat verlaagde de sUA-concentratie al binnen twee weken na het starten van de behandeling. De sUA-spiegels bleven stabiel gedurende de gehele studieperiode. Respectievelijk 12,9, 13,16, 10,81 en 9,38% van de patiënten in deze groepen hadden jichtaanvallen waarvoor een noodbehandeling nodig was.
De incidentie van bijwerkingen was vergelijkbaar tussen de actieve behandel- en de placebogroepen. Tijdens de onderzoeksperiode werden geen ernstige bijwerkingen gemeld. Alle drie de doseringen van tigulixostat leken dus goed verdragen te worden.
Deze resultaten ondersteunen de noodzaak om tigulixostat verder te onderzoeken bij jichtpatiënten met hyperurikemie.
Bron: