Het toevoegen van daratumumab aan carfilzomib en dexamethason ter behandeling van patiënten met recidiverend of refractair multipel myeloom (RRMM) leidt tot een betere overleving dan behandeling met daratumumab en carfilzomib alleen. Dat blijkt uit de eerste resultaten van de gerandomiseerde Candor-studie.
De proteasoomremmer carfilzomib en het anti-CD38 monoklonale antilichaam daratumumab zijn beide goedgekeurd als afzonderlijke middelen of als combinatie voor de behandeling van patiënten met RRMM. De effectiviteit en veiligheid van de combinatie carfilzomib, dexamethason en daratumumab (KdD) bij RRMM is eerder in de fase I-studie aangetoond. Inmiddels zijn de resultaten van de fase III-studie bekend, waarin het effect van KdD werd vergeleken met dat van carfilzomib en dexamethason (Kd).
In totaal werden 466 patiënten met RRMM 2:1 gerandomiseerd naar een behandeling met KdD of Kd. Na een mediane follow-up van 17 maanden was de mediane progressievrije overleving (PFS) in de Kd-arm 16 maanden, terwijl deze in de KdD-arm nog niet was bereikt. Dit voordeel in PFS werd gezien bij alle subgroepen, ook bij lenalidomide-refractaire patiënten.
In de KdD-arm was het risico op ziekteprogressie of overlijden 37% lager dan in de de Kd-arm. Patiënten die waren behandeld met KdD bereikten diepere responsen, en hadden na 1 jaar een bijna tienmaal zo hoog MRD-negatief compleet responspercentage dan patiënten die waren behandeld met Kd (12,5% vs. 1,3%). In beide armen waren bijwerkingen over het algemeen beheersbaar.
Usmani SZ, et al. Carfilzomib, dexamethasone, and daratumumab versus carfilzomib and dexamethasone for the treatment of patients with relapsed or refractory multiple myeloma (RRMM): Primary analysis results from the randomized, open-label, phase 3 study Candor (NCT03158688). ASH Annual Meeting and Exposition 2019, abstract LBA-6.