Trastuzumab-deruxtecan (T-DXd) lijkt een nieuwe optie in de tweede lijn bij gemetastaseerd mammacarcinoom. In vergelijking met trastuzumab-emtansine (T-DM1) gaat T-DXd gepaard met een 72% betere progressievrije overleving.
In de eerste gerandomiseerde studie met T-DXd, werd dit middel vergeleken met T-DM1, de huidige standaardbehandeling in de tweede lijn bij gemetastaseerd mammacarcinoom. Deelnemers aan de DESTINY-Breast03 waren 524 patiënten die eerder waren behandeld met trastuzumab en een taxaan. Bijna de helft van alle patiënten had één eerdere, en ongeveer een vijfde tot een kwart had twee eerdere behandelingen gehad.
De mediane progressievrije overleving in de T-DXd-groep was ‘niet bereikt’ (95%-BI 18,5 – ‘niet bereikt’), ten opzichte van 6,8 maanden in de T-DM1-groep (HR 0,28; 95%-BI 0,22-0,37; p = 7,8 x 10-22). De mediane totale overleving werd in geen van beide groepen bereikt. In de T-DXd- en de T-DM1-groep was na 12 maanden 94,1 respectievelijk 85,9% van de patiënten nog in leven. Het overlevingsverschil was niet significant, maar de onderzoekers benadrukten dat nog maar weinig sterfgevallen in beide onderzoeksgroepen hadden plaatsgevonden.
T-DXd leidde tot iets meer graad 3/4-bijwerkingen dan T-DM1 (45,5 vs. 39,8%). Een positieve bevinding was dat, in tegenstelling tot in de DESTINY-BREAST01-studie, geen graad 4/5-interstitiële longziekte optrad. Mogelijk speelt hierbij een rol dat de patiënten in die studie meer eerdere behandelingen hadden gehad, maar ook dat er simpelweg op dit moment meer aandacht is voor de kans op de deze bijwerking.
De onderzoekers concluderen dat de resultaten het gebruik van T-DXd in de tweedelijnssetting ondersteunen.
Bron