Een behandeling met mepolizumab gedurende 52 weken zorgt voor een toename van het aantal patiënten dat orale corticosteroïden volledig kan staken. Dit blijkt uit de real-world studie REALITI-A.
In REALITI-A, een twee jaar durende prospectieve observationele real-world studie, is de werkzaamheid onderzocht van mepolizumab bij patiënten met ernstig eosinofiel astma in de dagelijkse klinische praktijk. In een analyse na één jaar is geëvalueerd hoeveel patiënten binnen deze studie volledig vrij waren van het gebruik van orale corticosteroïden (OCS).
De studiepopulatie bestond uit 822 patiënten. Zij ontvingen een standaardbehandeling plus mepolizumab. Volledig OCS-vrij zijn was gedefinieerd als gedurende 52 weken geen OCS-onderhoudsbehandeling nodig hebben en OCS ook niet gebruiken als rescuemedicatie bij longaanvallen.
Bij inclusie waren 33 patiënten van de totale studiepopulatie OCS-vrij. Na 52 weken behandelen met mepolizumab waren dit er 260 (32%), een toename van 28%.
Van de 319 patiënten die bij inclusie OCS nog als onderhoudsbehandeling gebruikten, waren er na 52 weken mepolizumab 59 OCS-vrij, een toename van 18%.
Van de groep patiënten die bij inclusie geen OCS-onderhoudsbehandeling kreeg (n = 503, dit betreft de 33 patiënten die bij inclusie OCS-vrij waren en 470 patiënten die rescuemedicatie ontvingen in het voorgaande jaar), waren er na 52 weken mepolizumab 201 OCS-vrij, een toename van 33%.
Een post-hocanalyse liet verder zien dat de patiënten die na 52 weken OCS-vrij waren een lagere ziekteactiviteit hadden – binnen het spectrum van ernstig astma – en minder OCS gebruikten als onderhoudsbehandeling dan de patiënten die niet OCS-vrij waren. Ook hadden de OCS-vrije patiënten vaker bloedeosinofielwaarden ≥ 700/µl en vaker neuspoliepen.
Bron
Heaney L, et al. Real-world impact of mepolizumab on the oral corticosteroid freedom component of clinical remission in severe asthma: International, prospective REALITI-A study at 1 year. EAACI Hybrid Congress 2022, abstract 001058.