Verschillende therapieën gericht op het vertragen van de progressie van vroege diabetes type 1 zijn veelbelovend, zo blijkt uit onderzoek dat werd gepresenteerd tijdens de virtuele ADA Scientific Sessions 2020.
Het ging om anti-IL-21 plus liraglutide, de CXCR1/2-remmer ladarixin en de TNF-α-remmer golimumab. Alle drie de studies waren ‘preliminary’, met als grootste een fase II-onderzoek waarbij 307 patiënten waren betrokken.
De deelnemers aan dit grootste gerandomiseerde onderzoek, gepresenteerd door Thomas Pieber (Medische Universiteit van Graz, Oostenrijk), waren volwassenen met nieuw gediagnosticeerde diabetes type 1 die willekeurig werden toegewezen aan een van vier behandelgroepen. Eén groep kreeg elke 6 weken intraveneus anti-IL-21 met als doel de IL-21-gemedieerde ontsteking gerelateerd aan het onderliggende ziekteproces aan te pakken. Een tweede groep kreeg liraglutide 1,8 mg/dag, omdat wordt aangenomen dat GLP-1-receptoragonisten bètacel-stress en apoptose verminderen. De andere twee groepen kregen beide behandelingen of placebo en alle deelnemers kregen insuline op basis van individuele behoefte.
De bètacelfunctie op basis van C-peptide AUC na een tolerantietest voor gemengde maaltijden daalde in alle groepen gedurende de behandelperiode van 54 weken. In week 54 was de bètacelfunctie echter significant beter bij combinatiebehandeling ten opzichte van placebo en ten opzichte van liraglutide, respectievelijk 48% en 33%, en er was een niet-significante verbetering van 20% ten opzichte van anti-IL-21 alleen. Geen van de behandelingen alleen leverde een significant groter behoud van de bètacelfunctie op in vergelijking met placebo.
Na nog eens 26 weken observatie was het positieve effect van combinatietherapie verdwenen en had de groep die alleen liraglutide kreeg een significant slechtere bètacelfunctie ten opzichte van zowel de combinatiegroep als de placebogroep.
Combinatietherapie resulteerde in de laagste glucosespiegels tijdens behandeling, hoewel niet statistisch significant, en een significante verlaging van 32% van de insulinedosis in vergelijking met placebo.
Pieber merkte op dat er “geen zorgen over de veiligheid” bestonden voor elk van de behandelingen, en dat bijwerkingen in alle vier de groepen even vaak voorkwamen.
De CXCR1/2-remmer ladarixin, die de activiteit van IL-8 blokkeert, werd ook getest in een fase II-studie, maar met slechts 76 deelnemers, allemaal met new onset diabetes type 1.
Het primaire eindpunt van deze studie – het vertragen van de achteruitgang van de bètacelfunctie gedurende 3 maanden behandeling – werd niet bereikt. Echter, bij deelnemers met severe-onset ziekte (baseline C-peptide lager dan de mediaan van de studiepopulatie), was C-peptide na 3 maanden niet-significant hoger in de ladarixin- dan in de placebogroep. Dit verschil was statistisch significant na 6 maanden (3 maanden na het einde van de behandeling), hoewel het verschil in maand 12 was verdwenen. Ook hadden mensen in deze subgroep die ladarixin gebruikten een lager geglyceerd hemoglobine dan patiënten die placebo kregen.
Paolo Pozzilli (Universiteit van Rome, Italië) concludeerde dan ook dat verder onderzoek naar ladarixin de moeite waard is, en liet weten dat binnenkort een fase III-studie zal beginnen.
Een andere fase II-studie, de T1GER-studie, die werd gepresenteerd als late-breaking poster, liet positieve resultaten zien voor golimumab bij mensen met nieuw gediagnosticeerde diabetes type 1.
De 56 kinderen en jongvolwassenen (gemiddelde leeftijd 14 jaar) die werden gerandomiseerd naar golimumab vertoonden een significant tragere afname van de bètacelfunctie gedurende 52 weken behandeling ten opzichte van de 28 deelnemers die placebo kregen. In week 52 was de gemiddelde AUC van C-peptide over 4 uur 0,64 versus 0,43 pmol/ml. Ook nam de insulinebehoefte toe met een least squares mean van 0,07 en 0,24 E/kg per dag, wat een significant verschil was in het voordeel van golimumab.
Bronnen:
ADA Scientific Sessions; 12–16 June 2020 (278-OR)
ADA Scientific Sessions; 12–16 June 2020 (249-OR)
ADA Scientific Sessions; 12–16 June 2020 (3-LB)
Provided by Medicine Matters diabetes; ©2020 Springer Healthcare Ltd, part of the Springer Nature Group.