Tripelbehandeling van lupusnefritis (LN) met voclosporine plus mycofenolaatmofetil (MMF) en glucocorticoïden was geassocieerd met een beter veiligheidsprofiel en met een grotere en eerdere afname van proteïnurie, vergeleken met behandelcombinaties zonder voclosporine. Dat blijkt uit de presentatie van Ernie Yap op zaterdag.
Voclosporine – een tweedegeneratie calcineurineremmer (CNI) – zou gecombineerd met lage doseringen MMF en glucocorticoïden kunnen leiden tot betere resultaten vergeleken met alleen MMF en glucocorticoïden bij patiënten met actieve LN. Op die manier kan een lagere dosis glucocorticoïden voorgeschreven worden.
Yap en collega’s voerden een nieuwe analyse uit van bestaande gegevens uit 3 studies met patiënten met actieve LN. Deelnemers uit de fase 2 AURA-LV- en fase 3 AURORA 1-studies werden behandeld met 23,7 mg 2 d.d. voclosporine gecombineerd met MMF (2 g/dag) en orale glucocorticoïden (25 mg, afgebouwd naar 2,5 mg/dag). Als controlegroep werd de ALMS-studie gebruikt, waarin MMF (3 g/dag) óf IVC (0,5-1,0 g/m2/maand × 6) werd toegevoegd aan orale glucocorticoïden (60 mg, afgebouwd naar 10 mg/dag).
Zowel na 3 als na 6 maanden was de gemiddelde blootstelling aan glucocorticoïden meer dan twee keer hoger onder de ALMS-deelnemers dan onder de deelnemers aan AURA-LV en AURORA 1. Daarnaast kwamen adverse events vaker voor bij de deelnemers die behandeld werden met alleen MMF en IVC, hoewel meer deelnemers met voclosporine hypertensie en anemie rapporteerden. Verder bereikten meer AURA-LV en AURORA 1 deelnemers in de eerste 3 maanden een daling in de urine eiwit-creatineratio van ten minste 25% ten opzichte van baseline (91,6% versus 69,3%; OR 4,75; 95%-BI 2,56-8,84; p < 0,0001). Voclosporine wordt op dit moment nog niet vergoed in Nederland, maar de verwachting is dat dit op zeer korte termijn wel gaat gebeuren.
Bron: