Een aanvang van de epilepsie op oudere leeftijd en aanwezigheid van een bekende oorzaak zijn voorspellend voor het optreden van status epilepticus, zo is gevonden in een groot patiëntencohort uit Italië. Het optreden van de eerste status epilepticus in een acute symptomatische setting gaat juist gepaard met een afgenomen recidiefrisico.
Status epilepticus is een van de meest voorkomende neurologische noodsituaties, met een geschatte jaarlijkse incidentie van 6,2-61 personen per 100.000 inwoners. Patiënten met status epilepticus hebben een bijna drie keer hoger overlijdensrisico in vergelijking met de algemene bevolking. Ondanks betere behandelmogelijkheden is ook het overlijdensrisico op de korte termijn hoog (3-40%).
Bekende voorspellende factoren
De belangrijkste factoren die gerelateerd zijn aan een toegenomen overlijdensrisico, zijn oudere leeftijd, de aanwezigheid van een acute symptomatische etiologie, zoals infectie van het centraal zenuwstelsel, acute beroerte, metabole stoornissen en anoxie, en een lange aanvalsduur. Het stoppen van anti-epileptica bij patiënten met epilepsie in het verleden gaat doorgaans gepaard met een lage mortaliteit.
In de literatuur is er geen overeenstemming over de invloed van andere kenmerken, zoals geslacht, epilepsie in de voorgeschiedenis, refractaire status epilepticus, werkzaamheid van medicamenteuze behandeling, aanwezigheid van complicaties, bewustzijnsniveau en EEG-patroon. Een beter begrip van de prognostische factoren bij status epilepticus zou helpen bij het nemen van therapeutische beslissingen.
Italiaanse onderzoek
Enkele parameters bleken geassocieerd met status epilepticus. De twee belangrijkste waren hogere leeftijd bij aanvang van de epilepsie (odds ratio 1,018; p < 0,01) en idiopathische versus secundaire epilepsie (OR 0,231; p < 0,01).
Interessant genoeg was de aanwezigheid van status epilepticus negatief gecorreleerd met aanvang in de acute symptomatische setting in vergelijking met aanvang in andere settings (OR 0,261; p = 0,034).
Bron: