Wat zijn de uitkomsten wanneer je de eenmaal wekelijkse GIP/GLP1-receptoragonist tirzepatide of insuline lispro geeft als toevoeging aan basale insuline? Dat is onderzocht in de SURPASS-studie met 1428 patiënten met diabetes type 2.
In deze fase IIIb-studie werden 1428 patiënten met diabetes type 2 gerandomiseerd (1:1:1:3) naar tirzepatide (5, 10, 15 mg) of insuline lispro (iLispro). Dit als toevoeging aan insuline glargine (iGLAR), al dan niet in combinatie met metformine.
De insulinedoses werden getitreerd tot een nuchtere en preprandiale glucosewaarde van 5,6-6,5 ml/l (100-125 mg/dl). De deelnemers waren gemiddeld 59 jaar, hadden 14 jaar diabetes, een HbA1c van 73 mmol/mol (8%) en gebruikten dagelijks 46 E iGLAR. Het gemiddelde gewicht was 90,7 kg bij aanvang. Primair eindpunt van de studie was de verandering in HbA1c.
Superieure HbA1c-daling
Na 52 weken was de verandering in HbA1c superieur met tirzepatide vergeleken met iLispro, namelijk 48 vs. 60 mmol/mol (6,5 vs. 7,6%). Daarbij daalden de insulinebehoeften tot 13 E dagelijks iGLAR vs. 42-62 E iLispro.
Gewichtsvermindering
Ook wat betreft het gewicht gaf tirzepatide een beter resultaat dan iLispro. Deelnemers vielen met tirzepatide gemiddeld 10 kg af (6,9, 9,9 en 12 kg met respectievelijk 5, 10 en 15 mg tirzepatide) tegenover een gewichtstoename van 4 kg met iLispro.
Hypoglykemieën kwamen vaker voor met iLispro, namelijk gemiddeld 4,4 keer per patiëntjaar vs. 0,4 keer met tirzepatide. Ernstige hypoglykemieën kwamen 0,16 keer per patiëntjaar voor met iLispro vs. 0,01 met tirzepatide. De meest voorkomende bijwerkingen van tirzepatide waren misselijkheid, diarree en braken. Deze bijwerkingen waren mild tot matig ernstig.
Bron: