In een enquête beantwoordden 110 Poolse endocrinologen de vraag of er in het curriculum voldoende aandacht wordt besteed aan de behandeling van transgenders. Dit blijkt dit niet altijd het geval; niet alle respondenten achtten zichzelf voldoende toegerust om goede zorg te verlenen aan deze groeiende groep.
In de enquête konden endocrinologen die aangesloten zijn bij de Poolse Vereniging voor Endocrinologie anoniem vragen beantwoorden over hoe zij opgeleid zijn voor de zorg aan transgenderpersonen en niet-genderconforme mensen, waar zij tegenaan lopen in de klinische praktijk en wat hun houding is ten opzichte van genderbevestigende interventies.
In totaal 110 endocrinologen reageerden op de online enquête en 74 beantwoordden de complete vragenlijst (67,27%). Van de respondenten waren er 50 (67,57%) tussen de 35 en 54 jaar, en verleenden er 21 (28,28%) genderbevestigende hormonale zorg aan transgenders. Deze endocrinologen waren beter opgeleid op het gebied van transgenderzorg (OR = 4,0, p < 0,003) en accepteerden hormoonbehandelingen en chirurgische ingrepen meer (OR = 6,6, p < 0,002). De overgrote meerderheid van de endocrinologen had tijdens opleiding geen training gekregen in transgenderzorg, noch wat betreft communicatieve vaardigheden (n = 54; 72,97%), noch wat betreft behandelingen (n = 37; 50,00%).
Gevraagd naar de bereidheid om gezondheidszorg te verlenen aan transgenderpersonen antwoordden 22 respondenten (29,73%) dat zij daar niet zo zeker van waren. De meeste endocrinologen in deze groep (n = 15; 68,18%) hadden geen eerdere ervaring met transgenderzorg. Hun belangrijkste zorgen waren gebrek aan ervaring en competenties (n = 19; 82,61%). Al met al lijkt er in Polen behoefte aan meer educatie over de zorg aan transgenders.
Bron