De primaire analyse van de internationale ZUMA-7-studie toont aan dat CAR T-celtherapie axicabtagene ciloleucel (axi-cel) de eventvrije overleving (EFS) van patiënten met diffuus grootcellig B-cellymfoom (DLBCL) blijvend verbetert in vergelijking met de standaardbehandeling. Hiermee werd het primaire eindpunt van de studie bereikt.
Axi-cel is een autologe anti-CD19 chimere antigeenreceptor (CAR) T-celtherapie die momenteel door de Amerikaanse FDA is goedgekeurd voor de derdelijnsbehandeling van patiënten met DLBCL. Aangezien CAR-T-celtherapie ook patiënten in eerdere therapielijnen ten goede kan komen, voerden onderzoekers ZUMA-7-studie uit, een wereldwijde, gerandomiseerde, fase III-studie (n = 359) van axi-cel versus standaardzorg bij patiënten die één behandellijn achter de rug hebben.
Na meer dan 2 jaar follow-up was de mediane EFS bij patiënten die axi-cel kregen 8,3 maanden (95%-BI 4,5-15,8), terwijl deze bij patiënten die standaardzorg kregen slechts 2 maanden (95%-BI 1,6-2,8) was. Het objectieve responspercentage (ORR) en het percentage complete remissie (CR) waren in de axi-cel-groep wel hoger (ORR 83 vs. 50%; CR 65 vs. 32 %).
Het aantal bijwerkingen graad 3 of hoger was tussen beide onderzoeksarmen relatief gelijk; ze kwamen voor bij 91% van de patiënten die axi-cel kregen en bij 83% van degenen met standaardbehandeling. De meest voorkomende gebeurtenis in beide groepen was cytopenie of een laag aantal bloedcellen. Eerdere studies hebben laten zien dat CAR T-celtherapie leidt tot twee soorten acute toxiciteit, die overigens meestal van voorbijgaande aard zijn, namelijk CRS en neurologische events. In dit onderzoek ondervond 6% van de patiënten die axi-cel kreeg CRS van graad 3 of hoger, en kreeg 21% neurologische voorvallen van graad 3 of hoger, waarvan 12% encefalopathie.
Bron:
Locke FL, et al. Primary analysis of ZUMA‑7: A phase 3 randomized trial of axicabtagene ciloleucel (axi-cel) versus standard‑of‑care therapy in patients with relapsed/refractory large B-cell lymphoma. ASH Annual Meeting & Exhibition 2021, abstract 2.