In een wereldwijde genoombrede meta-analyse zijn 12 nieuwe loci gevonden voor risico op longkanker, long-adenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom.
Genoombrede associatiestudies (GWAS) hebben vele loci geïdentificeerd voor het risico op longkanker. Deze loci hebben een relatie met oncogene processen zoals immuunrespons, regulatie van de celcyclus, respons op DNA-schade en genomische stabiliteit. Verschillende longkanker-GWAS hebben ook sterke effecten laten zien van genen zoals CHRNA-nicotinereceptorgenen die zeer waarschijnlijk het risico op longkanker verhogen via gedragsaspecten wat betreft roken. Er zijn karakteristieke moleculaire markers en genetische risicofactoren geïdentificeerd bij zowel rokers als mensen die nooit hebben gerookt, hoewel minder varianten worden gevonden bij nooit-rokers.
De onderzoekers hebben data gebruikt uit het Million Veteran Program-cohort (circa 95% man) en een eerdere studie van mensen met Europese voorouders (in totaal 42.102 casussen en 181.270 controles), gevolgd door replicatie in een onafhankelijk cohort van 19.404 casussen en 17.378 controles.
Vervolgens is een conditionele meta-analyse gedaan van aantal sigaretten per dag. Daarmee zijn 2 nieuwe, gerepliceerde loci gevonden, onder andere het 19p13.11 pleiotroop kankerlocus in plaveiselcelcarcinoom.
In totaal vonden de onderzoekers 12 nieuwe loci voor risico op longkanker in het algemeen, long-adenocarcinoom en plaveiselcelcarcinoom. 9 van de loci zijn extern gerepliceerd. Fenoombrede associatiestudies (PheWAS) voor polygene risicoscores voor longkanker lieten, onafhankelijk van roken, pleiotropie zien voor longkankerrisico bij maligne en metabole kenmerken.
Volgens de onderzoekers is dit soort onderzoek van belang om de complexe genetische en omgevingsoorzaken van longkanker te begrijpen. Dat kan leiden tot meer gerichte interventies voor longkanker bij zowel rokers als niet-rokers.
Bron: