Uit onderzoek onder bijna 1800 deelnemers met beginnende ziekte van Alzheimer bleek lecanemab de gevolgen van de ziekte te vertragen. Het middel lijkt iets effectiever dan zijn voorgangers en bovendien minder vaak bijwerkingen te veroorzaken.
Lecanemab blijkt de klinische achteruitgang door de ziekte van Alzheimer met 27% te vertragen gedurende gebruik over 18 maanden. Dit komt overeen met een verschil in de verandering van de CDR-SB-score van -0,45 (p = 0,00005) in de ITT-analyse. Als de ziekte werkelijk op deze manier wordt vertraagd, en de effecten over jaren aanhouden, zou het betekenen dat het middel een belangrijke stap is.
Nederlandse experts zijn echter voorzichtig met de beoordeling van deze gegevens. Ze vragen zich af of het middel voldoende effectief is voor de patiënt. De deelnemers gingen bovendien niet vooruit, maar minder snel achteruit. De vraag blijft wat mensen met Alzheimer er in de praktijk aan hebben als ze iets beter scoren op deze test. Ook is niet bekend of het effect blijvend is na jaren behandeling.
De incidentie van ARIA-E was 12,5% in de lecanemab-groep en 1,7% in de placebogroep; de incidentie van symptomatische ARIA-E was 2,8% versus 0,0%. De onderzoekers concluderen dat het ARIA-profiel van lecanemab binnen de verwachting was.
Bron: