Behandeling met iberdomide resulteert in een significant afgenomen activiteit van type I IFN en B-cel-pathways en in een toename van Tregs en IL-2. Deze resultaten, die in ARD verschenen, wijzen erop dat met deze behandeling de balans van de immunologische afwijkingen bij SLE herstelt.
Iberdomide is een cereblon-ligand met een hoge affiniteit dat de degradatie van de transcriptiefactoren Ikaros (IKZF1) en Aiolos (IKZF3) bevordert. De farmacodynamiek en farmacokinetiek van oraal iberdomide werden beoordeeld in een fase IIb-studie bij patiënten met actieve systemische lupus erythematosus (SLE).
Iberdomide vertoonde een lineaire farmacokinetiek en een dosisafhankelijke modulatie van de leukocyten en cytokinen. Bij behandeling met iberdomide 0,45 mg waren in week 24 de B-lymfocyten, inclusief die CD268 (TNFRSF13C) tot expressie brengen, en plasmacytoïde dendritische cellen significant afgenomen in vergelijking met placebo (afname met respectievelijk 58,3 en 73,9%; p < 0,001). De Tregs en IL-2 namen juist toe (met respectievelijk 104,9 en 144,1%).
De klinische effectiviteit van iberdomide was eerder gerapporteerd bij patiënten met een hoge IKZF3-expressie en een hoge type I interferon (IFN)-signatuur op baseline. In de huidige studie is de klinische werkzaamheid bevestigd bij patiënten met een bijzonder hoge IFN-signatuur.
Iberdomide verminderde de type I IFN-gensignatuur alleen bij patiënten met een hoge expressie op baseline (afname van 81,5%; p < 0,001) en verminderde andere gensignaturen bij alle patiënten.
Bron:
Lipsky PE, van Vollenhoven R, Dörner T, et al. Biological impact of iberdomide in patients with active systemic lupus erythematosus. Ann Rheum Dis. 2022, Apr 27. Online ahead of print.