Bij patiënten met een gerecidiveerd of refractair multipel myeloom leidde de toevoeging van dexamethason aan isatuximab tot een stijging van het responspercentage van 23,9% naar 43,6%. De onderzoekers van deze fase II-studie concluderen in Blood dat dexamethason de effectiviteit van isatuximab verhoogt zonder nadelig effect op de veiligheid.
Isatuximab is een humaan IgG1κ monoklonaal antilichaam dat zich bindt aan een specifiek extracellulair epitoop van het CD38-eiwit dat in hoge mate tot expressie komt op het oppervlak van myeloomcellen. In deze internationale fase II-studie werd isatuximab beoordeeld als monotherapie of in combinatie met dexamethason bij patiënten met een gerecidiveerd of refractair multipel myeloom (RRMM). Patiënten kwamen in aanmerking voor deelname als de ziekte refractair was voor zowel een immuunmodulerend middel (IMiD) als een proteasoomremmer (PI) of wanneer zij ≥ 3 eerdere behandelingen hadden ondergaan waaronder een IMiD en PI. Zij werden 2:1 gerandomiseerd naar i.v. isatuximab als monotherapie (20 mg/kg op dag 1, 8, 15 en 22 van cyclus 1, gevolgd door 20 mg/kg op dag 1 en 15 van volgende cycli; isa-groep) of in combinatie met dexamethason (40 mg/dag (20 mg/dag bij patiënten ≥ 75 jaar) i.v. of oraal op dag 1, 8, 15 en 22 van elke cyclus van 28 dagen; isa-dex-groep). Het primaire effectiviteitseindpunt was de ORR, gedefinieerd als het percentage patiënten met een partiële respons of beter op basis van de International Myeloma Working Group (IMWG) criteria.
Hoger responspercentage
De 163 behandelde patiënten hadden een mediaan aantal van 4 (bereik 2-10) eerdere behandelingen ondergaan. In de isa- en de isa-dex-groepen ontvingen de deelnemers respectievelijk 5 (mediaan; bereik: 1-24) en 7 (1-22) behandelcycli en op het moment van de analyse bleven 13/109 (11,9%) en 15/55 (27,3%) patiënten de studiemedicatie gebruiken. Het totale responspercentage was 23,9% met isa en 43,6% met isa-dex (OR 0,405; 95%-BI 0,192-0,859; p = 0,008). De mediane progressievrije overleving en de totale overleving waren 4,9 en 18,9 maanden in de isa-groep en 10,2 en 17,3 maanden in de groep die isa-dex kreeg. Infusiereacties (meestal graad 1/2) en hematologische afwijkingen waren de meestvoorkomende bijwerkingen. De incidentie van graad ≥ 3 infecties was vergelijkbaar tussen de groepen (22,0% en 21,8%). De auteurs concluderen dat toevoeging van dexamethason aan isatuximab het responspercentage en de overleving verbetert zonder nadelige effecten op de veiligheid.
Bron: