Al meer dan 100 jaar biedt de elektrofysiologie inzichten in zowel fysiologie als pathofysiologie van de menselijke retina en het visuele pathway. Ondanks de nieuwe hightech ontwikkelingen op het gebied van de netvliesbeeldvorming is elektrofysiologie zeker nog niet achterhaald.
Visuele elektrofysiologie maakt het mogelijk om een directe en kwantitatieve evaluatie van de functie van het visuele pathway op het niveau van het netvlies en de visuele cortex uit te voeren. Dit zijn zaken die beeldvorming niet aan het licht brengt.
Mahroo noemt in zijn overzichtsartikel de verschillende soorten elektroretinogram zoals het full-field elektroretinogram, het patroon-ERG en het multifocale elektroretinogram die de functie van het netvlies en de elektrische signalen vanaf het netvlies naar de hersenen testen. Daarnaast besteedt hij aandacht aan het elektro-oculogram dat de elektrische activiteit van het netvlies meet en aan het visual evoked potentials-onderzoek waarmee de oogzenuw kan worden bekeken. De standaardprotocollen voor deze modaliteiten zijn door de International Society of Clinical Electrophysiology of Vision (ISCEV) in de laatste 10 jaar nog geüpdatet.
Nieuwe ontwikkelingen zijn er onder meer op het gebied van devices, stimulusprotocollen en analyses. Voor devices gaat het daarbij om draagbare, handzame apparatuur, real-time monitoring van de pupil en het bijstellen van de stimulussterkte om de gewenste retinale verlichting te bereiken. Ook zijn er multimodale platforms in ontwikkeling die psychofysieke en elektrofysiologische testen of hoge resolutie fundusbeeldvorming (inclusief optical coherence tomografy (OCT) met elektrofysiologie combineren. Bij nieuwe analyses wordt onder andere gebruik gemaakt van kunstmatige intelligentie en machine learning algoritmes en genetische analyses (verband tussen elektrofysiologische parameters met veelvoorkomende en zeldzame genetische varianten).
Bron:
Mahroo OA. Visual electrophysiology and “the potential of the potentials”. Eye. 2023;37:2399-408.