Bij geselecteerde vrouwen met vroegstadium hormoonreceptorpositieve borstkanker in de voorgeschiedenis, gaf een tijdelijke onderbreking van de endocriene therapie vanwege de wens zwanger te worden geen groter risico op borstkankerevents op korte termijn, in vergelijking met een extern controlecohort. Verdere follow-up is nodig om de veiligheid op langere termijn te onderzoeken.
In de POSITIVE-studie werd een tijdelijke onderbreking van adjuvante endocriene therapie vanwege een zwangerschapswens beoordeeld bij jonge vrouwen die eerder borstkanker hadden. Zij kwamen in aanmerking voor deelname als ze 42 jaar of jonger waren; stadium I-, II- of III-ziekte hadden; adjuvante endocriene therapie hadden gekregen gedurende 18 tot 30 maanden; en een zwangerschapswens hadden. Het primaire eindpunt was het aantal borstkankerevents (gedefinieerd als ipsilaterale of locoregionale invasieve ziekte, afstandsrecidief of contralaterale invasieve borstkanker) tijdens de follow-up. De uitkomsten in deze onderbrekingsgroep werden vergeleken met die in een extern controlecohort bestaande uit vrouwen die zouden hebben voldaan aan de inclusiecriteria voor deze studie.
De 516 deelnemers hadden een mediane leeftijd van 37 jaar, de mediane tijd tussen de diagnose borstkanker en inclusie was 29 maanden en 93,4% had stadium I- of II-ziekte. Van de 497 vrouwen die werden gevolgd voor de zwangerschapsstatus, hadden er 368 (74,0%) ten minste 1 zwangerschap en 317 (63,8%) ten minste 1 levend geboren kind. In totaal werden 365 baby’s geboren. Na 1.638 patiëntjaren follow-up (mediane follow-up: 41 maanden) hadden 44 patiënten een borstkankerevent, wat de veiligheidsdrempel (46 events) niet overschreed. De 3-jaarsincidentie van borstkankerevents was 8,9% (95%-BI 6,3-11,6) in de onderbrekingsgroep en 9,2% (95%-BI 7,6-10,8) in het controlecohort.
Bron: