Het conjugaat enfortumab vedotin (antilichaam plus medicijn) is veelbelovend voor patiënten met lokaal gevorderd of gemetastaseerd urotheelcarcinoom die eerder zijn behandeld met anti-PD-1- of PD-L1-therapie en niet in aanmerking komen voor behandeling met cisplatin. Dat is gebleken in de multicenter EV-201-studie in de VS, waarin ruim de helft van de deelnemers een bevestigde respons had. De studie is recent gepubliceerd in Lancet Oncology.
Lokaal gevorderd of gemetastaseerd urotheelcarcinoom is over het algemeen niet te genezen. Er zijn nauwelijks behandelopties, met name voor patiënten die eerder zijn behandeld met anti-PD-1- of PD-L1-therapie en niet in aanmerking komen voor cisplatin. Bij deze patiënten is in de EV-201-studie de effectiviteit en veiligheid onderzocht van enfortumab vedotin: een conjugaat van een antilichaam en een medicijn, gericht tegen het eiwit nectin-4 dat hoog tot expressie komt in urotheelcarcinoom.
EV-201 is een doorlopende multicenter, single-arm, fase II-studie. Het cohort bestaat uit volwassen patiënten met een performance-statusscore van 2 of minder die bij inclusie niet in aanmerking kwamen voor cisplatin en die niet waren behandeld met platinumbevattende chemotherapie in de lokaal gevorderde of gemetastaseerde setting. Enfortumab vedotin werd intraveneus toegediend op dag 1, 8 en 15 van iedere cyclus van 28 dagen. Het primaire eindpunt was een bevestigde objectieve respons. Effectiviteit en veiligheid van enfortumab vedotin zijn geanalyseerd bij alle patiënten die minstens een dosis van het conjugaat hadden ontvangen.
Resultaten studie
Tussen oktober 2017 en februari 2020 zijn 91 patiënten geïncludeerd in 40 centra wereldwijd, van wie 89 zijn behandeld. De mediane follow-up was 13,4 maanden. De bevestigde objectieve respons was 52% (46 patiënten). Een complete respons trad op bij 18 patiënten (20%) en een partiële respons bij 28 patiënten (31%). Van de 89 patiënten hadden 49 (55%) bijwerkingen van graad 3 of hoger van de behandeling. De meestvoorkomende bijwerkingen (graad 3 of 4) waren neutropenie (8 patiënten), maculopapulaire huiduitslag (7 patiënten), en moeheid (6 patiënten). Ernstige bijwerkingen als gevolg van de behandeling traden op bij 15 (17%) van de patiënten. Drie patiënten overleden als gevolg van acute nierschade, metabole acidose of multipel orgaanfalen binnen 30 dagen na de eerste dosis. Een vierde patiënt overleed meer dan 30 dagen na de laatste dosis aan longontsteking. Ook dit sterfgeval is volgens de onderzoekers gerelateerd aan de behandeling.
De onderzoekers concluderen dat behandeling met enfortumab vedotin draaglijk was. Bevestigde responsen werden gezien bij 52% van de deelnemende patiënten. Deze behandeling kan voor deze populatie, met grote behoefte aan nieuwe behandelopties, een veelbelovende nieuwe therapie zijn.
- Nieuwe studies leggen fundament voor toepassing PSMA-PET/CT bij recidief prostaatcarcinoom
- Deel patiënten met niet-uitgezaaide blaaskanker gebaat bij pembrolizumab
- Nieuwe PSMA-gerichte radiotherapie verbetert uitkomsten van mannen met gemetastaseerde prostaatkanker
- Bewegen is goed, ook voor mannen met prostaatkanker
- Adjuvant pembrolizumab geeft DFS-voordeel bij RCC
Referentie
Yu EY, Petrylak DP, O’Donnell PH, et al. Enfortumab vedotin after PD-1 or PD-L1 inhibitors in cisplatin-ineligible patients with advanced urothelial carcinoma (EV‑201): a multicentre, single-arm, phase 2 trial. Lancet Oncol 2021;22(6):872-82.